Nieprawidłowości anatomiczne psów krótkoczaszkowych mogą występować pojedynczo lub w połączeniu z innymi zaburzeniami (np. ze strony przewodu pokarmowego), dając obraz różnie nasilonych trudności oddechowych oraz chorób przedniego odcinka przewodu pokarmowego. Wady te w większości wykrywamy za pomocą badania endoskopowego. Niektóre, jak zwężenie nozdrzy przednich, jesteśmy w stanie zaobserwować w trakcie podstawowego badania klinicznego.

Specyfika ras krótkoczaszkowych

Rasy krótkoczaszkowe cieszą się rosnącą popularnością, szczególnie w ośrodkach wielkomiejskich (ryc. 1). Właściciele psów tych ras są z reguły bardziej wymagający, tzn. oczekują od lekarzy weterynarii szerokiej i specjalistycznej wiedzy dotyczącej ich „wyjątkowych” podopiecznych, w tym także ich problemów zdrowotnych.

Opisując grupę chorób charakterystycznych dla psów tych ras, często używa się określenia „zespół oddechowy psów krótkoczaszkowych”. Nie należy jednak zapominać, że równie liczne są u nich zaburzenia morfologiczno-czynnościowe przewodu pokarmowego. Właściwsze więc wydaje się określenie: „zespół oddechowo-pokarmowy psów krótkoczaszkowych” (ryc. 2). W zespole tym nadmierny wysiłek oddechowy powoduje wytworzenie większego niż fizjologiczne podciśnienia w klatce piersiowej. To podciśnienie wraz ze wzrostem ciśnienia wewnątrz jamy brzusznej spowodowanym połykaniem powietrza (aerofagią) mogą nasilić lub wywoływać przepuklinę rozworu przełykowego albo refluks żołądkowo-przełykowy (10).

Ze względu na krzyżowanie się obu układów w gardle, niedrożności układu oddechowego prowadzą do zaburzeń przewodu pokarmowego. Co więcej – korekcja niektórych wad związanych z górnymi drogami oddechowymi może zmniejszyć nasilenie objawów ze strony przełyku i żołądka (1).

Wszystkie zaburzenia mają swoje źródło w konsekwentnej selekcji hodowlanej prowadzącej do skrócenia i rozszerzenia kufy – obrazu tak charakterystycznego dla ras krótkoczaszkowych. Niestety spora część tych wad upośledza fizjologiczne funkcjonowani...