BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Małe zwierzęta
Ropniak opłucnej kotów – nowe spojrzenie na stary problem. Cz. II
dr n. wet. Anna Kołodziejska-Sawerska1
lek. wet. Paulina Przyborowska2
Anna Szcześniak3
Obecność zakażonego wysięku w jamie opłucnej określa się mianem ropniaka opłucnej (pyothorax). U kotów ma on najczęściej tło idiopatyczne. Leczenie obejmuje antybiotykoterapię ogólną, leczenie miejscowe oraz wspomagające. Z antybiotyków najczęściej stosuje się amoksycylinę z kwasem klawulanowym albo połączenie ampicyliny i sulbaktamu, a także metronidazol lub klindamycynę. Terapia miejscowa może polegać na punkcji jamy opłucnej i usunięciu płynu, drenażu jamy opłucnej, drenażu połączonym z doopłucnowym podawaniem leków fibrynolitycznych lub na zabiegach wideotorakoskopowych. Pierwsza część artykułu ukazała się w MW 6/2014.
Summary
Pyothorax in cats – a new glance at an old problem. Part 2
The presence of a septic exudate within the pleural cavity is referred to as pyothorax. In cats, pyothorax is mostly idiopathic. The treatment of feline pyothorax involves systemic antibiotic therapy, local therapy and supportive treatment. Most commonly used antibiotics include amoxicillin with clavulanic acid, ampicillin/sulbactam, metronidazole and clindamycin. Local therapy may involve biopsy of the pleural cavity with fluid evacuation, drainage of the pleural exudate, drainage combined with intrapleural administration of fibrinolytics or videothoracoscopic procedures.
Key words: pyothorax, septic exudate, infection, cat
Leczenie
Leczenie ropniaka opłucnej u kotów, na które składa się antybiotykoterapia ogólna, leczenie miejscowe oraz leczenie wspomagające, stanowi stosunkowo złożone zagadnienie (1, 2, 3, 11). Terapia antybiotykami powinna być przeprowadzona zgodnie z wytycznymi leczenia zapaleń płuc u kotów. Dodatkowo należy zwrócić uwagę, by stosowane antybiotyki wykazywały aktywność przeciwbakteryjną w stosunku do bakterii, które są najczęściej izolowane z ropniaka opłucnej, w tym także tych beztlenowych (1, 5, 11, 18).
Początkowo podaje się antybiotyki dożylnie (1, 3, 11). Wyboru odpowiedniego antybiotyku dokonuje się na podstawie preparatu barwionego metodą Grama, a zwłaszcza wyników badania bakteriologicznego z antybiogramem (1, 11, 18). Bakterią najczęściej izolowaną z wysięku opłucnowego u kotów jest Pasteurella spp. (63% przypadków) (4). Zarazek ten, podobnie jak bakterie beztlenowe, które też są często izolowane z ropniaka opłucnej, wykazuje wrażliwość na amoksycylinę z kwasem klawulanowym (12-20 mg/ /kg m.c. podskórnie lub domięśniowo co 12 godzin) (1, 3, 11). Niestety takie połączenie nie jest dostępne w postaci dożylnej (11). Doskonałą alternatywę stanowi połączenie ampicyliny i inhibitora β-laktamaz – sulbaktamu (50 mg/kg m.c. co 8 godzin), które podaje się dożylnie (1, 3, 11).