Małe zwierzęta: dermatologia
Rozpoznawanie wybranych chorób skóry okolicy pach i pachwin u psów. Cz. II
lek. wet. Grzegorz Kalisz
dr hab. Iwona Taszkun
W części I artykułu omawiającego zmiany skórne w okolicy pach i pachwin u psów (MW 11/2017) przedstawiliśmy zasady rozpoznawania wielofałdowego zapalenia skóry, ropnych zapaleń, rogowacenia ciemnego, malasezjozy i jałowego neutrofilowego zapalenia skóry. W części II opisujemy cechy charakterystyczne chorób, w których zmiany w okolicy pach i pachwin współwystępują ze zmianami w okolicy głowy, brzucha lub dalszych części kończyn. Są to choroby alergiczne, zaburzenia hormonalne oraz często spotykane choroby pasożytnicze.
SUMMARY
Identification of selected skin diseases of axillae and groins in dogs. Part 2
In part 1 of the article discussing axillary and inguinal skin lesions in dogs, we introduced the basics of diagnosis of skin fold dermatitis, bacterial infections, acanthosis nigricans, Malassezia dermatitis and sterile neutrophilic dermatitis. In the second part, we describe the characteristics of diseases characterised by axillary and inguinal lesions co-occurring with lesions in the head, abdomen and distal parts of the limbs. Those are allergic diseases, endocrine disorders and common parasitic diseases.
Key words: skin lesions, axillae, groins, canine dermatology
Wstęp
Rozpoznawanie chorób przedstawionych w części II artykułu stanowi wyzwanie diagnostyczne, ze względu na ich przewlekły przebieg, umiejscowienie zmian skórnych oraz utrzymywanie się pierwotnych wykwitów przez stosunkowo krótki okres. W większości przypadków długotrwały przebieg choroby doprowadza w okolicy pach i pachwin u psów do zaburzeń wydzielniczości gruczołów łojowych i potowych oraz nieprawidłowego rogowacenia naskórka. Efektem tego są zmiany kliniczne określane mianem zespołu keratołojotokowego (ZKŁ), w którym typowym objawem są kryzki naskórkowe. Dysfunkcja gruczołów potowych i łojowych okolicy pach i pachwin u psów jest przyczyną zmiany pH skóry oraz zmian ilościowych i jakościowych w warstwie hydrolipidowej naskórka („filmie skórnym”), co skutkuje rozwojem zakażeń bakteryjnych i(lub) grzybiczych, stanem zapalnym, a w konsekwencji lichenizacją skóry. Współwystępowanie omawianych powyżej zmian czynnościowych skóry wpływa na obraz kliniczny choroby podstawowej, w znacznym stopniu utrudniając jej rozpoznanie. Typowymi przykładami chorób o przewlekłym, dynamicznym przebiegu i zmieniającym się obrazie klinicznym są: kontaktowe zapalenie skóry, atopowe zapalenie skóry, alergia/nietolerancja pokarmowa, świerzb, nużyca i zaburzenia hormonalne.
