Małe zwierzęta: żywienie
Zewnątrzwydzielnicza niewydolność trzustki u psów – zagadnienia żywieniowe
lek. wet. mgr inż. zoot. mgr biol. Adam Mirowski
Postępowanie żywieniowe jest ważnym elementem leczenia różnych chorób, zwłaszcza układu pokarmowego. Zewnątrzwydzielnicza niewydolność trzustki to jedna z głównych przyczyn niedożywienia u psów. Upośledzone wytwarzanie enzymów trzustkowych pogarsza wykorzystanie składników odżywczych. Znaczne upośledzenie trawienia i wchłaniania tłuszczu, przejawiające się wydalaniem dużych ilości tego składnika w kale, sprawiło, że przez długi czas głównym elementem dietoterapii zewnątrzwydzielniczej niewydolności trzustki było stosowanie diety niskotłuszczowej.
SUMMARY
Canine exocrine pancreatic insufficiency – nutritional issues
Exocrine pancreatic insufficiency is the main cause of malnutrition in dogs. This disease most often results from pancreatic acinar atrophy. Other possible causes include chronic pancreatitis and neoplasia. Exocrine pancreatic insufficiency is diagnosed mainly in young and middle-aged dogs. Typical clinical signs include diarrhea, weight loss and a ravenous appetite. Long-term survival depends on serum cobalamin concentration at diagnosis and the response to initial therapy (the first 2-3 months). Affected dogs require pancreatic enzyme replacement therapy. Parenteral cobalamin supplementation should be implemented in hypocobalaminemic dogs.
Key words: veterinary nutrition, exocrine pancreatic insufficiency, dog
Główną przyczyną zewnątrzwydzielniczej niewydolności trzustki jest zanik komórek wytwarzających enzymy trawienne. Komórki te ulegają zniszczeniu najprawdopodobniej w wyniku procesów immunopatologicznych. Inne przyczyny zewnątrzwydzielniczej niewydolności trzustki to przewlekłe zapalenie lub nowotwór trzustki. Zewnątrzwydzielniczą niewydolność trzustki rozpoznaje się przede wszystkim u psów młodych i w średnim wieku. Według obserwacji angielskich naukowców mediana wieku psów, u których stwierdza się tę chorobę, wynosi 3,5 roku (od 3 do 204 miesięcy). Samice chorują częściej niż samce (suki stanowią około 56,5% pacjentów).
Do rozwoju zewnątrzwydzielniczej niewydolności trzustki predysponowane są owczarki niemieckie, owczarki szkockie collie, cavalier king charles spaniele i chow chow. Najpóźniej choroba rozwija się u cavalier king charles spanieli – mediana wieku w momencie ustalenia rozpoznania wynosi sześć lat (od 24 do 156 miesięcy). Znacznie wcześniej rozpoznaje się ją u pozostałych predysponowanych ras: chow chow – szesnaście miesięcy (od 7 do 108 miesięcy), owczarków niemieckich – trzy lata (od 6 do 204 miesięcy) i owczarków szkockich collie – trzy lata (od 12 do 132 miesięcy). Zewnątrzwydzielnicza niewydolność trzustki rozwijająca się w młodszym wieku może być chorobą dziedziczną i(lub) ma podłoże immunopatologiczne. W pozostałych przypadkach może mieć inną patogenezę (może być efektem przewlekłego zapalenia trzustki) (2). W momencie ustalenia rozpoznania zazwyczaj występują już objawy kliniczne.
