Małe zwierzęta: stomatologia
Próchnica u psów – naprawdę występuje!
lek. wet. Anna Misztal1
lek. wet. Alicja Gajosz2
Każdy kolejny rok przynosi postęp w stomatologii weterynaryjnej. Oczekiwania właścicieli zwierząt są coraz większe i idą w parze z rozwojem oferty usług oraz materiałów. Niniejszy artykuł porusza zagadnienie, które tylko z pozoru jest rzadko spotykane. Rozpoznawanie i leczenie próchnicy u psów, choć wymaga od lekarza zakupu specjalistycznego sprzętu i znajomości materiałów stosowanych w stomatologii, znacznie poszerza ofertę gabinetu i podnosi liczbę klientów zadowolonych z usługi. W chwili obecnej nie ma materiałów przeznaczonych specjalnie dla zwierząt, jednak wiele z tych wykorzystywanych w stomatologii ludzi znajduje zastosowanie w weterynarii.
SUMMARY
Canine caries – it really exists!
Every year brings progress in veterinary dentistry. The expectations of animal owners are growing and they go hand in hand with the development of services and materials. The following article discusses a problem that is only seemingly rare. The diagnosis and treatment of caries in dogs broadens the portfolio of services offered by a veterinary clinic and increases the number of satisfied customers, even though it requires specialized equipment and familiarity with materials used in dentistry. At the moment there are no materials or supplies dedicated to animal dental care, but many of those used in human dentistry are used in veterinary medicine.
Key words: dog, caries, dentistry, tooth
Wstęp
Próchnica to miejscowy proces patologiczny pochodzenia zewnątrzustrojowego, który prowadzi do odwapnienia i proteolitycznego rozpadu twardych tkanek zęba (9). Głównym czynnikiem odpowiedzialnym za jej rozwój są bakterie, które rozkładając cukry w produktach żywnościowych, wytwarzają kwasy niszczące szkliwo. Bardzo istotny jest czas zalegania pokarmu w jamie ustnej. Im bardziej lepki pokarm i dłużej przetrzymywany, tym większe ryzyko rozwoju próchnicy. Do innych czynników ryzyka zalicza się uwarunkowania genetyczne, choroby drobnoustrojowe, nawyki higieniczne i dietetyczne. U ludzi próchnica jest jedną z najczęściej spotykanych chorób narządu żucia, podczas gdy u psów występuje ona zaledwie u nieco ponad 5% przebadanych psów. Wśród najczęściej wymienianych przyczyn niskiej prewalencji próchnicy u psów wymienia się uwarunkowania anatomiczne, fizjologiczne, mikrobiologiczne i dietetyczne. Szczegółowe informacje zawiera tab. I (7, 2).
