Moje pierwsze znieczulenie metodą wziewną – zasady pracy z aparatem w lecznicy

Ryc. 5a. Worek oddechowy w układzie z oddechem zwrotnym, wypełniony prawidłowo.

Ryc. 5b. Worek oddechowy w układzie z oddechem zwrotnym, wypełniony nieprawidłowo (niedopompowany).

Ryc. 5c. Worek oddechowy w układzie z oddechem zwrotnym wypełniony nieprawidłowo (rozdęty).

Worek oddechowy w układzie oddechowym z pochłaniaczem nie jest mocowany bezpośrednio do rur oddechowych, lecz stanowi osobną część do aparatu. Do maszyny najczęściej jest dołączany jeden worek oddechowy o pojemności 1 lub 2 litrów. Wielkość worka oddechowego determinuje objętość oddechowa płuc znieczulanego zwierzęcia. Powinna ona pomieścić maksymalnie 4-5 objętości oddechowych. Dlatego wybierając rozmiar worka oddechowego, mnożymy objętość oddechową (10-20 ml/kg) przez 5. Przykładowo, dla psa o masie 20 kg można użyć worka oddechowego o wielkości od 1 do maksymalnie 2 litrów. U psów otyłych wyliczona wartość powinna być zmniejszona o nadwagę. U tej grupy warto przyjmować objętość oddechową równą 10 ml/kg. Worek przekraczający powyższe wartości spowoduje uszkodzenie pęcherzyków płucnych, natomiast za mały worek będzie przyczyną niedotlenienia oraz zbyt płytkiego znieczulenia. Worek oddechowy podczas oddychania powinien być wypełniony mieszaniną gazów do 2/3 objętości (ryc. 5a-c).

Tabela IV. Etapy pracy z aparatem do znieczulenia

Dodatkowym wyposażeniem niezwiązanym bezpośrednio z aparatem są rurki intubacyjne o średnicy od 2,5 do 11,0, w zależności od średnicy tchawicy zwierząt. Każda rurka intubacyjna niezależnie od rozmiaru ma ujednolicony łącznik, pasujący do rur obiegu oddechowego.

Należy codziennie sprawdzać szczelność układu anestetycznego (7), by ograniczyć skażenie pomieszczenia oraz straty tlenu i gazów anestetycznych dostarczanych do układu. Przegląd szczelności powinien odbywać się w następującej kolejności:

• otwarcie butli z tlenem/włączenie koncentratora
• podłączenie rur obiegu oddechowego do aparatu
• przyłączenie worka oddechowego do aparatu
• zamknięcie zastawki nadciśnieniowej
• zatkanie końcówki rury w miejscu, w którym jest podłączana do rurki intubacyjnej
• odkręcenie przepływomierza i napełnienie układu tlenem aż do ciśnienia 30 cmH₂O (wskazanego na manometrze aparatu)
• zamknięcie przepływomierza i upewnienie się, czy ciśnienie utrzymuje się jeszcze przez mniej więcej 30 sekund
• utrzymanie ciśnienia wskazuje na szczelność układu anestetycznego
• odkręcenie zastawki nadciśnieniowej i obniżenie ciśnienia w układzie, odłączenie rur obiegu oddechowego, zamknięcie przepływomierza i butli/koncentratora.

Planując zakup aparatu, warto także dowiedzieć się o czas gwarancji na naprawę oraz gwarancję na kalibrację parownika, gdyby się rozszczelnił. Dużym ułatwieniem jest również możliwość montażu aparatu w docelowym miejscu w lecznicy. Należy zapytać, czy jest on w cenie zakupu sprzętu. W dniu montażu powinno się już mieć butlę lub koncentrator z odpowiednim reduktorem, aby sprawdzić podłączenia i szczelność układu.

Pierwsze uruchomienia maszyny i obsługa mogą na początku wydawać się trudne, ale ze względu na prostą budowę aparatów dostępnych dla lecznic małych zwierząt w późniejszym użytkowaniu nie stanowi to problemu. Dla ułatwienia poszczególne czynności podczas uruchamiania aparatu przed znieczuleniem zawarto w tab. IV.