Zagrożenie inwazją dla ludzi, a przede wszystkim dla dzieci ze strony pasożytów często występujących u młodych zwierząt (Toxocara spp.) wskazuje na konieczność rygorystycznego przestrzegania zasad odrobaczania. Gdy w domu są małe dzieci, a młody pies hasa swobodnie na spacerach lub w ogrodzie wokół domu, uzasadnione jest stosowanie leków przeciw nicieniom w odstępach miesięcznych. Psy dorosłe przebywające w analogicznych warunkach, a także te, które mają kontakt z innymi psami, powinny być odrobaczane przeciwko nicieniom czterokrotnie w ciągu roku. Idealne byłoby wykonanie okresowych badań kału, aby sprecyzować, czy są one rzeczywiście zarażone. W powyższych warunkach stosowanie środków przeciw tasiemcom zazwyczaj nie jest konieczne, co jednak warto potwierdzić badaniem koproskopowym.
Częste (co 4-6 tygodni) podawanie leków przeciw tasiemcom (prazykwantel) uzasadnione jest rzadko – tylko wtedy, gdy pies ma dostęp do odpadów poubojowych, padliny, ma skłonności do polowania i przebywa na terenie endemicznym dla E. multilocularis. Za regiony endemiczne występowania tego pasożyta u lisów uznaje się obszar północno-wschodniej, środkowo-wschodniej i południowo-wschodniej Polski. W przypadku kotów polujących (możliwa inwazja Taenia taeniaeformis) zaleca się odrobaczanie co 2-3 miesiące.
Należy pamiętać o możliwości zarażania się zwierząt towarzyszących nicieniami jelitowymi przenoszonymi przez lisy, tj. włosogłówką (Trichuris vulpis) oraz tęgoryjcem (Uncinaria stenocephala). Oprócz E. multilocularis u lisów stwierdza się także powszechnie tasiemca Mesocestoides lineatus, którym może zarazić się kot lub pies w wyniku zjedzenia żywiciela pośredniego (płaz, ptak lub gryzoń).
SUMMARY
The tapeworm of the lady duchess – real and imagined parasitic threats
Zoonotic infections are the most important threat associated with parasite infestations in humans. An infection is frequently caused by non-compliance with the basic rules of hygiene and failure to implement the mandatory principles of epidemiological cleanliness of the external environment. The threat is due to negligence on the part of pet owners, whose un-dewormed animals contribute to environmental contamination with infective eggs of nematodes and tapeworms. Important factors in the epidemiology of intestinal worm infections are the infectivity of tapeworm eggs directly after excretion by an animal and the resistance of infective stages over months in the external environment. The threat of infection in humans, and most of all children, from young animals infected with zoonotic nematodes (Toxocara spp.) indicates the need to strictly follow the rules of proper pet deworming.
Key words: parasitic threats, tapeworms, roundworms, deworming, dogs, cats
Ryc. – Autor
PIŚMIENNICTWO
1. Matos M., Alho A.M., Owen S.P., Nunes T., Carvalho L.: Parasite control practices and public perception of parasitic diseases: A survey of dog and cat owners. Prev. Vet. Med., 2015, 122, 174-180.
2. Overgaauw P.A.M., Knapen van F.: Veterinary and public health aspects of Toxocara spp. Vet. Parasitol. 2013, 193, 398-403.
3. Szwabe K., Błaszkowska J.: Stray dogs and cats as potential sources of soil contamination with zoonotic parasites. Ann. Agric. Environ. Med., 2017, 24, 39-43.
4. Tudor P.: Soil contamination with canine intestinal parasites eggs in the parks and shelter dogs from Bucharest area. Agric. Sci. Proc., 2015, 6, 387-391.
