XIX Kongres Akademii po Dyplomie WETERYNARIA już 15-16.03.2025 r. w Warszawie! Sprawdź program kongresu >
Dermatologia
Histiocytoza skórna u berneńskiego psa pasterskiego – opis przypadku
dr n. wet. Dorota Pomorska-Handwerker1
dr n. wet. Maciej Guzera2
Na konsultację do kliniki zgłosili się właściciele z suką rasy berneński pies pasterski w wieku siedmiu lat, o masie ciała 44 kg. Suka była wysterylizowana, kilka lat wcześniej przeszła częściową mastektomię. Nie przeprowadzono badania histopatologicznego guza sutka. Pies był żywiony komercyjną karmą suchą. Powodem obecnej konsultacji były nawracające od kilku lat zmiany skórne.
Według informacji uzyskanych od właścicieli zmiany nawracały głównie wiosną. Uprzednio podawano amoksycylinę z kwasem klawulanowym w dawce 12,5 mg/kg, po której nie uzyskano poprawy. Właścicielka z własnej inicjatywy stosowała też nieregularnie inne antybiotyki, na przykład co dwa lub trzy dni. Podawała również flukonazol (w nieznanej dawce), po którym nie stwierdzono poprawy stanu skóry. Niewielką poprawę odnotowano po zastosowaniu glikokortykoidów iniekcyjnych o przedłużonym działaniu.
Właściciele twierdzili, że w miarę postępowania zmian pies staje się coraz bardziej niespokojny i coraz bardziej interesuje się zmianami. W związku z tym właścicielka posmarowała zmiany fioletem gencjany oraz innym preparatem odkażającym o kolorze zielonym, którego nazwy nie pamiętała.
Badanie kliniczne
W badaniu klinicznym stwierdzono na całej skórze obecność bardzo licznych płytek, guzków i guzów (kilkadziesiąt sztuk) (ryc. 1-4). Zmiany były bezwłose lub pokryte włosami, rumieniowe. Występowało łuszczenie, a w bardziej zaawansowanych zmianach nadżerki, owrzodzenia oraz obszary martwicy. Zmiany miały nieprzyjemny zapach.
Na skórze klatki piersiowej i brzucha po prawej stronie obecna była duża, nieregularna zmiana wielkości dłoni, bardzo bolesna. Na jej powierzchni widoczne były nadżerki i owrzodzenia. Obraz niektórych zmian był trudny do opisania z powodu zastosowania różnokolorowych płynów odkażających.
Badania dodatkowe
W badaniu morfologicznym krwi stwierdzono silną leukocytozę (24,7 tys./µl, w tym limfocyty 8,3 tys./µl, granulocyty 15,6 tys./µl). Podstawowe badanie biochemiczne krwi nie wykazało odstępstw od normy.
Badanie cytologiczne
Badanie przeprowadzono na materiale pobranym za pomocą biopsji cienkoigłowej oraz na preparatach odciskowych sporządzonych przy okazji pobierania próbki do badania histopatologicznego. Wykonano je w laboratorium Laboklin (ryc. 5). W badaniu cytolo...