Wypadnięcie gałki ocznej może być spowodowane urazem mechanicznym, ale także procesem chorobowym samej gałki ocznej i(lub) okolicznych tkanek miękkich oraz kości. Rak płaskonabłonkowy jest nowotworem pochodzenia nabłonkowego o różnym stopniu zróżnicowania. Występuje miejscowo, rzadko daje przerzuty. U kotów stanowi do 10-15% nowotworów skóry (1) oraz 60% jamy ustnej (2). Jest drugim co do częstości występowania nowotworem złośliwym jamy ustnej u psów oraz najczęściej spotykanym nowotworem u człowieka (3).

U jeża pigmejskiego rak płaskonabłonkowy występuje głównie w jamie ustnej i stanowi 33% guzów tej okolicy (4). Sporadycznie zdarzają się przypadki naciekania do jamy nosowej oraz przerzuty. Objawy kliniczne obejmują chwiejność zębów i ich wypadanie, zapalenie dziąseł, deformacje szczęki lub żuchwy (5). Nowotwór ten bardzo rzadko rozwija się w innych lokalizacjach, istnieje jednak doniesienie o jego zagałkowym umiejscowieniu u jeża (6).

Rozpoznanie opiera się na wywiadzie oraz badaniu klinicznym. Dodatkowo wykonuje się RTG w co najmniej dwóch płaszczyznach. Ostateczne rozpoznanie ustala się na podstawie badania cytologicznego i histopatologicznego.

Różnicowanie wypadnięcia gałki ocznej opiera się przede wszystkim na badaniu okulistycznym (ocena gałki ocznej, przydatków oka). Kolejnym etapem diagnostycznym jest ultrasonografia gałki ocznej, radiografia głowy oraz tomografia komputerowa (CT), ...