Kocimiętka właściwa (Nepeta cataria) to gatunek rośliny z rodziny jasnotowatych, do której należą również: mięta, lawenda, melisa i bazylia. Powszechnie znana jest jako roślina mająca właściwości modyfikowania zachowania kotów domowych. Za czynnik wyzwalający reakcję na kocimiętkę uważa się nepetalakton – lotny olejek eteryczny zawarty w liściach.

Liście kocimiętki właściwej zawierają wysokie stężenie cis-trans-nepetalaktonu. Reakcja na kocimiętkę jest powszechnie rozumiana jako szereg różnego rodzaju gatunkowo swoistych zachowań, przejawianych przez kota po ekspozycji na kocimiętkę przez 5-15 minut (1). Wyróżniono kilka powtarzających się zachowań, takich jak wąchanie źródła zapachu kocimiętki, gryzienie, ocieranie się policzkami, brodą, szyją, całym ciałem, turlanie się, łapanie źródła zapachu kocimiętki kończynami piersiowymi i kopanie miednicznymi. Wąchanie i gryzienie postrzegane są jako realizacja zachowań apetytywnych (związanych ze zdobywaniem i spożywaniem pokarmu), ocieranie i turlanie się jako charakterystyczne dla zachowań seksualnych, a kopanie jako element zachowań łowieckich.

Występowanie wymienionych zachowań zależy od wieku, ale jest niezależne od płci i przebytej sterylizacji. Koty nie wykazują reakcji na kocimiętkę przed osiągnięciem 6-12 miesięcy. Wydaje się, że jej wyzwolenie jest determinowane osiągnięciem dojrz...