07/07/2022
Wstępne rozpoznanie skórzaka jest możliwe na podstawie badania okulistycznego. Po odchyleniu powieki widać zmianę rozrostową zlokalizowaną na rogówce, spojówce lub wewnętrznej powierzchni powieki. Zwykle przybiera ona postać guzka, z którego mogą wyrastać pojedyncze włosy. Wskazany jest wtedy test łzowy Schirmera w celu oceny produkcji fazy wodnej łez. Trzeba pamiętać, aby wykonać powyższy test przed jakimikolwiek manipulacjami w obrębie oczu (na przykład palpacja powiek, skierowanie ostrego światła bezpośrednio na oko), gdyż mogą one nasilać łzawienie i przez to fałszować wynik. Za pomocą testu fluoresceinowego można wykazać ewentualne ubytki rogówki. Należy mieć na uwadze fakt, że fluoresceina nie wybarwia wrzodów wygojonych. Podczas oglądania rogówki zwracamy uwagę na jej gładkość oraz krzywiznę poprzez ocenę odbijania się światła od jej powierzchni. Staramy się także stwierdzić, czy mamy do czynienia z obecnością takich zmian jak obszary z nadmierną pigmentacją lub waskularyzacją (4).
Ze względu na przewlekłe drażnienie rogówki każdy skórzak kwalifikuje się do zabiegu chirurgicznego. Ostateczne rozpoznanie ustala się po badaniu histopatologicznym usuniętej zmiany. W rozpoznaniu różnicowym najważniejsze wydaje się wykluczenie nowotworu. Ze względu na charakter nienowotworowy skórzaka rokowanie jest zazwyczaj dobre.
Leczeniem z wyboru jest chirurgiczne usunięcie skórzaka. W przypadku skórzaków rogówki o niewielkich rozmiarach wykonuje się również usunięcie samych włosów, nie jest to jednak postępowanie rekomendowane. Drażnienie przez włosy może skutkować uszkodzeniem rogówki. Zalecane jest wtedy leczenie wrzodu rogówki i jak najszybsze postępowanie chirurgiczne.
Skórzaki u małych zwierząt są spotykane rzadko. Mają charakter zmian łagodnych, niemniej jednak każdy fragment tkanki ektopowej powinien zostać usunięty i przekazany do badania histopatologicznego. Postępowanie chirurgiczne jest w przypadku tego zaburzenia leczeniem z wyboru. Pozwala ono na odzyskanie komfortu życia przez pacjenta.
Ryc. i film – J. Bubak
© Medical Tribune Polska sp. z o.o.
