Mój pacjent – pies, samiec, około dwuletni mieszaniec adoptowany ze schroniska – wykazuje liczne zachowania lękowe – boi się wychodzić na zewnątrz, a na spacerze potrafi się wystraszyć na przykład worka ze śmieciami lub jakiegoś dźwięku (chce wtedy uciekać do domu). Obszczekuje również napotkane psy i ludzi. Wobec właścicieli jest przyjacielski, ale często ich obskakuje i wykazuje ruchy kopulacyjne. Zdarza się również, że znaczy moczem narożniki mebli i zasłony. Czy w tej sytuacji kastracja jest dobrym rozwiązaniem? Pies ma w umowie adopcyjnej zapis konieczności wykonania kastracji, ale czy zabieg nie pogorszy jego zachowania?