BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Powrót do korzeni – okiem specjalisty
Guzkowe jałowe zapalenie tkanki podskórnej u psów
Zespół Ekspertów Weterynaryjnych:
dr hab. Jarosław Popiel, prof. uczelni1
dr n. wet. Agnieszka Cekiera1
dr hab. Magdalena Garncarz2
lek. wet. Olga Koczur3
lek. wet. Magdalena Kraińska4
prof. dr hab. Roman Lechowski5
dr n. wet. Sylwia Lew-Kojrys6
prof. dr hab. Wojciech Niżański7
dr n. wet. Dorota Pomorska-Handwerker8
dr n. wet. Grzegorz Wąsiatycz9
Guzkowe jałowe zapalenie tkanki podskórnej u psów (sterile nodular panniculitis) występuje rzadko, co może być przyczyną błędnego rozpoznania i nietrafionego leczenia. Zmianom skórnym mogą towarzyszyć objawy ogólne, ale nie zawsze są obecne. Podstawą właściwego postępowania terapeutycznego jest znalezienie przyczyny pierwotnej. Wiele przypadków, które pozostają sklasyfikowane jako idiopatyczne, wymaga długotrwałego leczenia, czasem do końca życia zwierzęcia. Opisany przypadek pokazuje proces diagnostyczny oraz możliwości leczenia.
Opis przypadku
Pies, samiec, buldog angielski w wieku 11 tygodni, zakupiony z hodowli siedem dni wcześniej, miał na skórze krostę, według hodowczyni spowodowaną ugryzieniem owada. Czwartego dnia po zakupie na całej powierzchni tułowia, a także na głowie i kończynach zaczęły pojawiać się guzki, wyraźnie uniesione, średnicy do kilku centymetrów. Pies został wzięty od hodowcy z porcją karmy i zaleceniem kontynuacji karmienia podobnym pokarmem. Podczas wizyty u lekarza weterynarii zalecono zmianę karmy na hydrolizowaną oraz konsultację dermatologiczną.
W dniu konsultacji stan ogólny psa był dobry. Temperatura wynosiła 39,3°C, tętno i oddechy były w granicach normy, węzły chłonne żuchwowe oraz podkolanowe nie były powiększone. Z wywiadu ustalono, że pies jest lekko osowiały i po zmianie karmy ma osłabiony apetyt. Zwierzę wykazywało umiarkowany świąd.
W badaniu klinicznym zaobserwowano liczne guzki i guzy, głównie w okolicy grzbietu, boków i kończyn. Największe guzy miały około trzech centymetrów średnicy. Zmiany były tkliwe, chociaż niebolesne. Pies reagował nieznacznie przy ucisku guzów. W jednym z guzów widoczna była przetoka z surowiczym wysiękiem. W miejscach występowania guzów zaobserwowano rumień na skórze (ryc. 1-4). W rozpoznaniu różnicowym uwzględniono zakażenie bakteryjne, grzybicze, reakcje na ciało obce lub iniekcje, reakcje polekowe, nowotwory, guzkowe zapalenie tkanki podskórnej oraz idiopatycznego jałowego ziarniniaka i ziarniniaka ropnego.