U 3-letniego psa z objawami nagłego porażenia kończyn miednicznych zdiagnozowano ekstruzję krążka międzykręgowego. Rozpoznanie oparto na wynikach obrazowania tomografią komputerową, a na podstawie badania neurologicznego podjęto decyzję o natychmiastowym leczeniu chirurgicznym. Niniejszy artykuł to opis postępowania diagnostycznego oraz terapeutycznego w przebiegu ostrego paraliżu w oparciu o przebieg choroby i badanie neurologiczne.

Opis przypadku

Do pracowni neurologicznej Kliniki Chirurgii Małych Zwierząt, Oddziału Neurologii i Neurochirurgii Uniwersytetu Justusa Liebiga w Giessen w Niemczech trafił 3-letni samiec o masie około 15 kg, mieszaniec w typie buldożka francuskiego, z objawami nagłego porażenia kończyn miednicznych. Z wywiadu uzyskano informację, że objawy pojawiły się w trakcie zabawy z innym psem. Początkowo objawy dotyczyły tylko prawej kończyny, ale po kilkudziesięciu minutach pies nie używał już obu kończyn miednicznych. U lekarza weterynarii pierwszego kontaktu wykonano RTG kręgosłupa, gdzie oprócz umiarkowanego stopnia spondylozy nie znaleziono przyczyny porażenia. Ze względu na objawy bolesności kręgosłupa podano meloksykam i odesłano na konsultację neurologiczną z zaleceniem ewentualnej dalszej diagnostyki obrazowej.

Podczas tej konsultacji w badaniu neurologicznym stwierdzono porażenie kończyn miedniczych z całkowitym brakiem propriocepcji, brakiem widocznego spontanicznego ruchu kończyn oraz brakiem czucia bólu głębokiego w obu kończynach. Odruchy rdzeniowe w kończynach piersiowych były prawidłowe, w kończynach miednicznych wzmożone. Odruch skórny był silnie osłabiony mniej więcej od końca odcinka piersiowego kręgosłupa. Podczas omacywania kręgosłupa stwierdzono silną boles­ność w odcinku lędźwiowym. Badanie nerwów czaszkowych nie wykazało nieprawidłowości. Dodatkowo podczas palpacji jamy brzusznej stwierdzono silnie wypełniony pęcherz moczowy. Na podstawie badania neurologicznego wskazano lokalizację uszkodzenia rdzenia między 3. kręgiem piersiowym a 3. lędźwiowym (Th3–L3).

Diagnostyka różnicowa

W diagnostyce różnicowej nagłego niedowładu/porażenia należy uwzględnić:

• tło zwyrodnieniowe – ekstruzja (przepuklina) krążka międzykręgowego kompresyjna lub niekompresyjna
• tło naczyniowe – zator włóknisto-chrzęstny/krwawienie
• tło pourazowe – zwichnięcie/złamanie kręgosłupa
• tło zapalne – niezakaźne (zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, mózgu i rdzenia kręgowego o nieznanej przyczynie, ang. meningoencephalomyelitis of unkown origin) lub zakaźne (zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i rdzenia kręgowego na tle zakaźnym – bakteryjnym, grzybiczym, pierwotniaczym)
• tło rozrostowe – zmiany nowotworowe pochodzenia pierwotnego – zewnątrzrdzeniowe, wewnątrzrdzeniowe, lub zmiany pochodzenia wtórnego – przerzuty.