Jednym z punktów podstawowego badania klinicznego jest kontrola jamy ustnej. Oceniamy kolor i wilgotność błon śluzowych, obecność płytki i kamienia nazębnego. U młodych osobników zwracamy uwagę na wady zgryzu, obecność przetrwałych zębów mlecznych, u starszych na urazy, zmiany rozrostowe oraz choroby przyzębia. W większości przypadków postępowanie z nieprawidłowościami napotkanymi w jamie ustnej jest powszechnie znane. Przetrwałe zęby mleczne należy usunąć, w przypadku chorób przyzębia trzeba przeprowadzić profesjonalny zabieg stomatologiczny. Co zrobić, gdy zębów brakuje?

Prawidłowe uzębienie mleczne u psów składa się z 28 zębów, stałe z 42. Garnitur zębowy kotów jest mniej liczny – składa się z 26 zębów mlecznych i 30 stałych (ryc. 1). Proces wyrzynania zębów stałych u psów i kotów rozpoczyna się około 3.-4. miesiąca, a kończy się w 6.-7. miesiącu życia. Braki w uzębieniu psów i kotów dotyczą najczęściej zębów stałych. Warto jednak wspomnieć, że w sytuacji braku w uzębieniu mlecznym często brakuje także jego zawiązka stałego. Wiedza ta może mieć duże znaczenie w przypadku zwierząt przeznaczonych do rozrodu, ponieważ niektóre braki zębowe mogą być uznawane za dyskwalifikujące (ryc. 2).

W przypadku braków w uzębieniu u zwierząt dorosłych możemy mieć do czynienia z niewykształceniem zawiązków zębów stałych (genetycznym lub w wyniku uszkodzenia), zębami zatrzymanymi, stanem po ekstrakcji, wypadnięciu na skutek złego stanu jamy ustnej albo złamaniu zęba, na przykład w wyniku jego częściowej resorpcji. W każdym z tych przypadków podstawowe znaczenie diagnostyczne mają wywiad dotyczący przebytych zabiegów stomatologicznych i badanie radiologiczne (ryc. 3).