BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Zagadka kliniczna
Przypadek kliniczny dermatozy ropnej u szczenięcia.
Rozwiązanie zagadki
dr hab. Marcin Szczepanik, profesor UP w Lublinie
W poprzednim numerze „Magazynu Weterynaryjnego” pytaliśmy, na co chory jest trzymiesięczny pies, samica rasy labrador retriever, u której występowało posmutnienie i utrata apetytu, a po kilku dniach zaobserwowano obrzęk twarzy oraz formowanie się krost na małżowinach usznych (ryc. 1, 2). Oto rozwiązanie zagadki wraz z komentarzem.
Prawidłowa odpowiedź to b) młodzieńcze ropne zapalenie skóry. W literaturze dermatologicznej spotykane są również inne nazwy tej choroby – młodzieńcze zapalenie tkanki łącznej i ropowica młodzieńcza (ang. puppy strangles). Omawiany problem nie należy do najpowszechniej spotykanych w praktykach małych zwierząt. Autor rozpoznaje rocznie od kilku do kilkunastu przypadków tej choroby. Za najbardziej prawdopodobne jej przyczyny uważane są czynniki o podłożu immunologicznym, ponieważ z przypadków choroby nie izoluje się czynników zakaźnych (poza wtórnymi powikłaniami). Immunologiczny charakter choroby dodatkowo potwierdza skuteczne leczenie z zastosowaniem leków immunosupresyjnych. Spekuluje się, że do rozwoju choroby mogą przyczyniać się czynniki genetyczne, za czym przemawia częste występowanie ropowicy młodzieńczej u kilku osobników pochodzących z jednego miotu oraz u pewnych ras psów. Do ras predysponowanych zalicza się golden retrievery, gordon setery, jamniki, pointery, spaniele (4, 9). Najpowszechniej spotykana jest ona jednak u labradorów (tak jak w opisanym przypadku) (1, 7).