Lekarz weterynarii w pracy klinicznej nierzadko spotyka się u swoich pacjentów z opóźnionym zstępowaniem jąder oraz wnętrostwem. U małych zwierząt problem dotyczy najczęściej psów. W artykule opisany został przypadek, w którym zatrzymane jądro uległo nowotworzeniu, a towarzyszący temu zespół paranowotworowy doprowadził do groźnych dla życia konsekwencji.

Pacjentem był 8-letni kastrowany samiec rasy border collie. Został skierowany na konsultację z powodu złych wyników badania krwi. Stan kliniczny był stabilny. Poza osłabieniem zwracały uwagę blade błony śluzowe i zła jakość okrywy włosowej.

W wywiadzie ustalono, że pies w młodym wieku jako wnęter został poddany zabiegowi usunięcia zatrzymanego jądra. Operacja według relacji właściciela przebiegła pomyślnie. Kilka tygodni przed wizytą w PW Therios u pacjenta został stwierdzony guz w jamie brzusznej. Guz usunięto bez powikłań i histopatologicznie rozpoznano guz jądra z komórek Sertoliego (sertolioma). Stan pacjenta po zabiegu nie był jednak zadowalający. Stwierdzono znaczne osłabienie oraz znacznego stopnia pancytopenię. Morfologię wykonano dwukrotnie w różnych placówkach, żeby wykluczyć błąd laboratoryjny.

W dniu wizyty konsultacyjnej w PW Therios zostało wykonane badanie krwi, które potwierdziło znaczne obniżenie parametrów czerwonokrwinkowych, białokrwinkowych oraz płytek krwi. Niedokrwistość miała charakter nieregeneratywny (prawidłowa liczba retikulocytów). Krwinki były prawidłowej wielkości (prawidłowa wartość MCV – średnia objętość krwinki czerwonej), podwyższony wskaźnik anizocytozy (RDW) sugerował jednak zwiększenie odsetka krwinek mniejszych i większych niż prawidłowe. Obniżony MCHC (średnie stężenie hemoglobiny w krwince czerwonej) świadczył o niedobarwliwości.