Kamica moczanowa u kotów występuje zdecydowanie rzadziej niż wapniowa lub struwitowa. Może jednak stanowić wyzwanie diagnostyczne, co pokazuje przedstawiony przypadek. Prawidłowe rozpoznanie utrudniają zarówno stosunkowo młody wiek występowania choroby, jak i niska gęstość radiologiczna kamieni moczanowych lub jej brak. Ponadto złogi mogą umiejscawiać się w odcinkach cewki moczowej niedostępnych do oceny ultrasonograficznej. W takich przypadkach pomocna jest wsteczna uretrocystografia – badanie możliwe do przeprowadzenia praktycznie w każdym zakładzie leczniczym.

Wstęp

Kamica moczanowa u kotów stanowi około 5% przypadków kamic układu moczowego, zajmując trzecie miejsce wśród najczęściej spotykanych kamic. Nie wykazano istotnej predyspozycji związanej z płcią (3). Przyczyną powstawania złogów moczanowych w układzie moczowym u kotów są choroby wątroby (w tym zespolenie wrotno-oboczne) upośledzające metabolizm kwasu moczowego oraz zakażenia dróg moczowych spowodowane bakteriami, których namnażanie w drogach moczowych sprzyja zmianom pH moczu. Nierzadkie są także przypadki idiopatycznej kamicy moczanowej, gdy pacjent nie wykazuje zaburzeń ogólnoustrojowych, a wyniki badań biochemicznych jego krwi są prawidłowe, co jest jednym z czynników przysparzających trudności w diagnostyce tego rodzaju kamicy. Przyczyną utrudnionego rozpoznania w przypadku kamicy moczanowej jest także niska radiologiczna gęstość złogów moczanowych lub jej brak. W praktyce weterynaryjnej do 25% badań radiologicznych pod kątem kamicy dróg moczowych wykazuje fałszywie ujemny wynik u pacjentów z kamicą moczanową, cystynową i struwitową (5).

Objawy krwiomoczu i stosunkowo młody wiek chorych kotów mogą błędnie nasuwać podejrzenie idiopatycznego zapalenia dróg moczowych – większość pacjentów z tym rodzajem kamicy stanowią kastrowane koty od 4. do 7. roku życia (1, 2). U większości kotów z kamicą moczanową nie stwierdzono chorób wątroby, a głównymi czynnikami ryzyka były: żywienie pokarmem suchym, stosowanie suplementów zakwaszających mocz, dieta bogata w białko pochodzenia zwierzęcego (1). Choroba ma charakter nawracający, co stwierdzono u 13% pacjentów (4). Przypadek kliniczny omówiony w niniejszym artykule może pomóc w uniknięciu pułapek diagnostycznych związanych z kamicą moczanową.

Opis przypadku

Pacjentem był ponadtrzyletni kocur rasy europejskiej o imieniu Morgoth, poddany kastracji chirurgicznej przed ukończeniem 3. miesiąca życia. U kota wykonano podstawowe szczepienia profilaktyczne przeciwko FHV, FCV oraz FPV zgodnie z powszechnie za...