W pierwszej części artykułu (MW 2/2025) omówione zostały kwestie organizacyjne i techniczne dotyczące leczenia kotów w klatkach szpitalnych, takie jak konstrukcja i wyposażenie klatek, a także podstawowe kwestie związane z behawiorem kotów i ich potrzebami. W części drugiej omówiono praktyczne postępowanie z kocim pacjentem szpitalnym – jego karmienie i pojenie, komfortowe obchodzenie się z nim oraz wskazówki dotyczące utrzymywania czystości w klatce szpitalnej z poszanowaniem potrzeb pacjenta.

Karmienie i pojenie

Zwykle koty zjadają swoją zdobycz na bezpiecznym terytorium, za które trudno uznać szpitalną klatkę. Stworzenie im odizolowanego od stresorów miejsca jest bardzo ważnym aspektem hospitalizacji. Wyzwaniem może być również preferencja kotów do picia czystej, świeżej wody, z daleka od miejsc pobierania pokarmu czy wypróżniania się. Rozwiązaniem może być zawieszenie miski z wodą przy podwyższonej półce w klatce, zamiast stawiania na jej podłożu obok innych elementów wyposażenia.

W związku z chorobą oraz stresem u kocich pacjentów możliwy jest zanik łaknienia lub jego obniżenie, prowadzące do niedożywienia (5). Czynnikami mogącymi wpływać na obniżenie apetytu są m.in. choroby zębów i przyzębia oraz złamania szczęki i żuchwy (ryc. 1). Na zmiany apetytu może również wpływać obecność cytokin prozapalnych w organizmie, pojawiających się podczas zapaleń i procesów nowotworowych (11, 13). Najczęstszym powodem hiporeksji są choroby powodujące nudności i ból, a także stres związany z pobytem kota w szpitalu (18). W rozpoznaniu mogą być pomocne na przykład skala bólu Glasgow lub system Feline Grimace Scale (https://pl.felinegrimacescale.com), dostępny też w formie aplikacji na smartfony (16). Odpowiednia analgezja nie tylko zwiększy komfort pacjenta, ale także może wpłynąć pozytywnie na pobieranie przez niego pokarmu (18). W przypadku nudności leczenie może obejmować zastosowanie maropitantu, metoklopramidu, ondansetronu oraz mirtazapiny (tab. I). Na wzrost apetytu pozytywnie wpływa również uzupełnienie niedoboru płynów oraz elektrolitów (18).

Wiele kotów ma określone preferencje dotyczące tekstury i konkretnych smaków pożywienia (20). Pokarm oferowany hospitalizowanym kotom powinien być jak najbardziej zbliżony do tego, który przyjmują w domu (można poprosić właściciela o dostarczenie ...

Powinno się unikać wmuszania pokarmu lub usilnego karmienia strzykawką kota, który nie współpracuje, ponieważ może to prowadzić do strachu, frustracji i negatywnych skojarzeń z jedzeniem oraz trwałej awersji do pożywienia. W zamian warto zadbać o ...