Torbiele (cysty) skóry są nienowotworowymi guzami występującymi powszechnie u psów i kotów (7). Torbiele mogą pochodzić ze struktur mieszka włosowego, gruczołów łojowych lub potowych, naskórka i skóry. Można wyróżnić więc torbiele mieszków włosowych, gruczołów łojowych, torbiel skórzastą oraz torbiele naskórkowe (7, 6). Ich zawartość może stanowić łój, keratyna lub włosy (2).

Zdecydowana większość torbieli występujących u psów i kotów wywodzi się z mieszka włosowego. Torbiele te można podzielić w zależności od odcinka mieszka, z którego się wywodzą. Wyróżnia się torbiele pochodzące z lejka mieszka włosowego, z cieśni mieszka włosowego, z podstawy mieszka włosowego oraz mieszane, czyli pochodzące z co najmniej dwóch odcinków mieszka włosowego (do tej grupy zalicza się cysty określane jako panfolikular – pochodzące z wszystkich części mieszka włosowego) (3, 9).

Rozpoznanie rodzaju torbieli odbywa się na podstawie badania histopatologicznego. W przypadku cyst pochodzących z lejka mieszka włosowego w ścianie torbieli widoczna jest wyraźna warstwa ziarnista. Sama torbiel wypełniona jest keratyną, która często układa się koncentrycznie i tworzy wyraźne blaszki. W tego typu cystach zwykle nie są obecne fragmenty włosów. W przypadku pęknięcia ściany torbieli dochodzi do powstania reakcji zapalnej podobnej do rozwijającej się w odpowiedzi na ciało obce. Fragmenty keratyny obecne w skórze są otoczone przez granulocyty obojętnochłonne, makrofagi, komórki plazmatyczne oraz komórki olbrzymie. Niekiedy dochodzi do powstawania przetok lub też owrzodzeń.

W przypadku torbieli pochodzących z cieśni mieszka włosowego w ich ścianie zwykle nie jest widoczna warstwa ziarnista lub jest ona bardzo cienka. Zawartość cyst jest też na ogół bardziej jednorodna i silnie zasadochłonna (nie są widoczne wyraźne b...