Małe zwierzęta
Agresja psów do właścicieli – przyczyny, wstępne rokowanie i pierwsza pomoc. Cz. II
lek. wet. Joanna Iracka
W pierwszej części artykułu (MW 1/2016) zostały omówione okresy zwiększonej agresywności związane z rozwojem osobniczym psa, warunkowanie sprawcze zachowań agresywnych w sytuacjach, w których przynoszą one zwierzęciu korzyści, oraz problemy związane z dolegliwościami fizycznymi spowodowanymi chorobą lub starzeniem się organizmu.
SUMMARY
Aggression of dogs towards their owners – causes, preliminary prognosis and first aid. Part 2
As vets, we are often the first to be contacted by owners of dogs that have shown aggressive behaviour towards family members. We can, and should, advise the owners as to how to prevent any further accidents and where to find specialist help which will hopefully make it possible for the animal to stay in its current home or, alternatively, find it new, better matched carers. This article discusses the main reasons for aggressive behaviour towards owners and the basic mechanisms for the development of such problems. Rules enabling the vet to formulate a preliminary prognosis are presented and the first steps aimed at keeping both the family members and the dog safe are suggested.
Key words: dog, aggression towards owners, pain and aggression, fear and aggression, behavioural ontogenesis
Strach przed człowiekiem
Strach przed człowiekiem należy do najczęstszych przyczyn agresji do ludzi. W przypadku agresji do domowników odgrywa rolę przede wszystkim w stosunku do nowych opiekunów. Gdy pies od dawna przebywa z daną osobą, przyczyną strachu jest niemożność porozumienia się przedstawicieli dwóch gatunków.
W stosunku do nowych opiekunów psy często reagują obronnie na pewne gesty, uważane przez człowieka za jednoznacznie przyjazne. Mam tu na myśli wyciąganie ręki w kierunku zwierzęcia, pochylanie się nad nim, dotykanie – zwłaszcza głowy, grzbietu i łap, obejmowanie i podnoszenie (ryc. 1).
Agresywne zachowania w nowym domu mogą być przejawem wzmożonej potrzeby kontroli wynikającej z poczucia zagrożenia. Typowym przykładem jest reagowanie agresywnym szczekaniem na każdy ruch człowieka – wstanie z kanapy, chodzenie po mieszkaniu czy n...
Nieraz mimo strachu pies jest zainteresowany kontaktem z człowiekiem, a więc jego emocje są ambiwalentne. Sam podchodzi, szuka fizycznego kontaktu, ale im jest bliżej i im dłużej ten kontakt trwa, tym bardziej bierze u niego górę poczucie zagrożenia, reaguje więc agresją obronną (warczenie, kłapanie zębami w powietrzu, czasem złapanie za ubranie lub ugryzienie). Wewnętrzny konflikt w zwierzęciu rośnie, jeśli ludzie próbują je zwabić jedzeniem podawanym z ręki (co zdarza się bardzo często). Smakołyk zwiększa motywację do zbliżenia się, nie obniża jednak poczucia zagrożenia. Takie sytuacje są szczególnie trudne dla opiekunów, ponieważ zachowanie zwierzęcia jest dla nich niezrozumiałe i rani ich emocjonalnie.
