Wielotorbielowatość nerek (łac. degeneratio polycystica renum, ang. polycystic kidney disease, PKD) to uwarunkowane genetycznie występowanie torbieli kory i rdzenia nerki. Dwa główne typy wielotorbielowatości nerek są klasyfikowane według ich wzorów dziedziczenia (ryc. 1). Pod tym pojęciem kryją się więc de facto dwie choroby o innym sposobie dziedziczenia – wielotorbielowatość nerek dziedziczona autosomalnie dominująco (ang. autosomal dominant polycystic kidney disease, ADPKD) i dziedziczona autosomalnie recesywnie (ang. autosomal recessive polycystic kidney disease, ARPKD). ADPKD dotyczy głównie kotów perskich, ale stwierdzono ją również u kotów amerykańskich krótkowłosych, curlów, szkockich zwisłouchych, syjamskich, orientalnych i europejskich krótkowłosych. Zaburzenie występuje u 37% kotów perskich i około 7% kotów pozostałych ras (3).

Klinicznie choroba przybiera postać torbieli w obu nerkach (ryc. 2). Zmiany stwierdza się głównie w korze nerek, choć mogą powstawać również w obrębie ich rdzenia. Torbiele w nerkach pojawiają się zwykle u osobników starszych. Mogą im towarzyszyć...