Małe zwierzęta
Techniki leczenia endodontycznego u psów
lek. wet. Marta Pasikowska
Leczenie endodontyczne pozwala na zachowanie tkanek twardych zęba przy zakażeniu miazgi, zachowanie pełnej funkcjonalności zęba oraz uniknięcie często inwazyjnej ekstrakcji. Najczęstszym wskazaniem do leczenia endodontycznego jest ekspozycja miazgi w wyniku złamania korony zęba. Zazwyczaj pacjent trafia do lekarza weterynarii po pewnym czasie od ekspozycji miazgi i ząb jest już martwy. W niektórych przypadkach przeprowadza się leczenie endodontyczne zębów żywych, np. przy skracaniu korony zęba w wadach zgryzu lub gdy uraz zęba jest bardzo świeży. W takich wypadkach istnieją niekiedy wskazania do zastosowania alternatywnych, biologicznych metod leczenia endodontycznego. W niniejszym artykule opisano wskazania, metody przeprowadzania zabiegów oraz rokowanie przy różnych technikach endodontycznych na zębach martwych i żywych.
SUMMARY
Comparison of endodontic techniques for vital and non-vital teeth in dogs
Endodontic treatment allows preservation of hard tissues and the function of the tooth. It also helps to avoid tooth extraction when pulp infection is present. The most common indication for endodontic treatment is a crown fracture with pulp exposure. Usually when the patient comes to the veterinary clinic, pulp exposure has been present for some time and the tooth is non-vital. In some cases endodontic treatment can be performed on a vital tooth, for example when shortening a crown in malocclusion treatment or in cases of very fresh injuries. The necessity of endodontic treatment of a vital tooth is sometimes an indication for alternative methods of biological endodontic treatment. The following article describes the methods, indications and prognoses for different techniques of endodontic treatment of vital and non-vital pulp.
Key words: dog, endodontic treatment, dentistry
Wskazania i przeciwwskazania do leczenia endodontycznego
Wskazaniem do leczenia endodontycznego zęba są wszelkiego rodzaju choroby miazgi (pulpopatie), zarówno odwracalne, jak i nieodwracalne. Przyczynami zmian powstających w obrębie miazgi są uszkodzenia tkanek twardych, takie jak ekspozycja miazgi w wyniku złamania, atrycji (utraty tkanek twardych zęba na skutek tarcia zębów o siebie), abrazji (utraty tkanek twardych zębów wywołanej działaniem mechanicznym czynników zewnętrznych) bądź zmian próchniczych, przebarwienie zęba w wyniku urazu (mechanicznego albo termicznego) lub bakteryjne zakażenie miazgi. Zmiany tkanek miękkich będące wskazaniem do leczenia endodontycznego to obrzęk w obrębie trzewioczaszki, przetoka zewnątrzustna lub wewnątrzustna i zapalenie dziąseł z formowaniem głębokich kieszonek patologicznych przy podejrzeniu mieszanych zmian periodontyczno-endodontycznych. Wskazaniem do leczenia endodontycznego może być również konieczność skrócenia korony zęba, na przykład w przypadku wad zgryzu.
