Lekarze weterynarii w swojej codziennej praktyce bardzo często stykają się z psami rasowymi. Niezwykle ważne jest więc dobre rozeznanie w chorobach najczęściej spotykanych w danej rasie, dziedzicznych wadach wrodzonych oraz skłonnościach rasy do określonych chorób.

Oryginalna nazwa rasy:

Golden retriever

Kraj pochodzenia rasy:

Wielka Brytania

Standard FCI: nr 111

Klasyfikacja FCI:

Grupa VIII: Aportery, płochacze i psy dowodne

Sekcja 1: Aportery

Użytkowość: Podlega próbom pracy

Użytkowanie: Pies myśliwski

Pochodzenie rasy

Retrievery to psy myśliwskie używane do polowań na ptactwo w suchym polu i na wodzie. Najpierw odnajdują ptaka, wystawiają go, a następnie odszukują zestrzelonego (nawet w gęstwinie i na bagnach) i przynoszą myśliwemu. Jako psy użytkowe są bardzo cenione. Nazwa „retriever” pochodzi od angielskiego słowa „to retrieve” – „odszukać i przynieść”, które dobrze ilustruje typ i sposób pracy tych psów.

W grupie tej znajdują się cztery rasy wyhodowane w XIX wieku przez Anglików – golden, labrador, flat coated i curly coated retriever, oraz dwie amerykańsko-kanadyjskie – Nova Scotia duck tolling i chesapeake bay retriever. Spośród nich najpopularniejsze są golden retrievery.

Nie wiadomo, czy przodkowie tych psów przybyli do Ameryki wraz z osadnikami z północnej Europy w XVI i XVII wieku, a może nawet wcześniej, w XI wieku, wraz z wikingami, czy też były nimi miejscowe psy indiańskie, głównie z wyspy Nowa Fundlandia i półwyspu Labrador. Wiadomo natomiast, że od dawna służyły tamtejszym ludziom jako psy myśliwskie oraz jako zwierzęta pociągowe i juczne. Chętnie pływały i nie straszna im była lodowata woda. Pomagały rybakom, wyciągając na brzeg sieci pełne ryb, chwytały także liny cumownicze, wyławiały wiosła i inne przedmioty, które wypadły z łodzi. Myśliwi natomiast cenili ich skłonność do aportowania, łatwość układania i szczególną chęć do pracy w wodzie.

W początkach XIX wieku psy tego typu zaczęto sprowadzać do Europy zarówno z Ameryki, jak i z Arktyki. Trafiały przede wszystkim do południowej Anglii na statkach przywożących ryby na handel. Przy rutynowych transakcjach handlowych sprzedawano również psy. Szybko zainteresowali się nimi myśliwi, bogatsi arystokraci i brytyjscy miłośnicy, którzy zapoczątkowali własną hodowlę, krzyżując je z miejscowymi psami.

Długo starano się wyjaśnić, jakie naprawdę jest pochodzenie tej rasy. Do dziś nie ustalono tego do końca. Wiadomo jednak, że jest to w dużej mierze efekt hodowlanej działalności Anglika Dudleya Majoribanksa, późniejszego lorda Tweedmouth, który w ...