W obrębie górnych dróg nosowych wyróżniamy nozdrza przednie, zatoki, jamę nosową, nozdrza tylne, gardło i krtań, które prowadzą do tchawicy, oskrzeli i pęcherzyków płucnych. Choroby górnych dróg oddechowych często występują u psów i stanowią problem diagnostyczny i terapeutyczny. W postępowaniu diagnostycznym powinno się uwzględniać badanie radiologiczne, endoskopowe oraz bakteriologiczne. Metody te umożliwiają stwierdzenie obecności w jamie nosowej zmian nowotworowych i ciał obcych u małych ras psów, są również podstawą do podjęcia leczenia chirurgicznego.

W Klinikach Weterynaryjnych Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie przyjęto psa rasy shih tzu, samca w wieku 9 lat, o masie ciała 8 kg, w celu konsultacji i podjęcia leczenia. W okresie około 2 lat pacjent był leczony z powodu nawracających zaburzeń funkcji górnych dróg oddechowych. Z historii choroby dostarczonej przez właściciela wynikało, że badanie radiologiczne trzewioczaszki w projekcji bocznej i strzałkowej nie wykazało istotnych odstępstw od normy. Antybiotykoterapia i środki przeciwzapalne dawały poprawę krótkotrwałą i przejściową. Z wywiadu wynikało, że pacjent w okresach remisji wykazywał posmutnienie i brak apetytu. Właściciel zaobserwował duszność nasilającą się po wysiłku, kaszel, kichanie oraz wypływ śluzowy i śluzowo-ropny z przewodów nosowych oraz z worka spojówkowego o zmiennym charakterze i nasileniu w czasie trwania choroby. W ostatnim okresie według właściciela pojawiał się również okresowo wypływ krwisty z nosa i stał się on bezpośrednim powodem konsultacji.

W badaniu klinicznym zaobserwowano obrzęk i zaczerwienienie okolicy gardła, tkliwość okolicy nosowej, rozdrażnienie zwierzęcia w czasie badania palpacyjnego okolicy nosa, obfity ropny i ropno-krwisty wypływ z worków spojówkowych, zapalenie skóry w...