Ostatnich kilka lat przynosi klinicystom wiele ekscytujących nowości, szczególnie tych pochodzących z badań nad mechanizmami rozwoju nowotworów, przekazywania sygnałów w komórkach nowotworowych, inwazji i przerzutowania nowotworów.

Ostatnie konferencje Europejskiego Towarzystwa Onkologii Weterynaryjnej w Turynie, Glasgow i Paryżu obfitowały w prace traktujące o poszukiwaniu cząstek mogących stanowić w przyszłości punkt uchwytu dla leków onkologicznych. Poznanie specyficzności komórki nowotworowej wśród innych komórek organizmu, czy to pod względem strukturalnym, czy czynnościowym, jest warunkiem koniecznym do skutecznego i – na ile to możliwe – wybiórczego leczenia. Zadziwiające jest tempo, w jakim wiadomości z nauk podstawowych znajdują praktyczne zastosowanie i stają się przyczynkami do rozwoju konkretnych już terapii.

Pozwolę sobie na zilustrowanie niedalekiej drogi od nauk podstawowych do zastosowania klinicznego na konkretnym przykładzie pacjenta.

Najlepiej poznaną grupą cząstek uczestniczących w przekazywaniu sygnałów w komórkach są receptory o aktywności kinaz tyrozynowych. Należą do nich receptory dla naskórkowego czynnika wzrostu (ErbB1/EGFR/HER1, ErbB2/HER2-neu, ErbB3/HER3, ErbB4/ /HER...

W tym właśnie czasie do konsultacji przedstawiono psa, samicę w wieku 10,5 roku, jamnika szorstkowłosego o masie ok. 12 kg. Pacjent od ponad pół roku był leczony z powodu postępującego świądu i zapalenia skóry. W historii choroby odnotowano m.in. ...