W ostatnich latach dużo uwagi poświęca się diagnostyce laboratoryjnej chorób serca. Powodem tego jest dążenie do opracowania łatwo dostępnych, szybkich i niedrogich metod ich rozpoznawania. Już od 1956 roku rozpoczęto badania nad hormonami, które są produkowane przez komórki mięśnia sercowego. W 1981 roku grupa badaczy kierowana przez Adolfo J. de Bolda odkryła i wyizolowała przedsionkowy peptyd natriuretyczny. Był to pierwszy z czterech peptydów natriuretycznych, które zostały do tej pory opisane. Od tego czasu serce uważane jest również za narząd endokrynny.

Oprócz przedsionkowego peptydu natriuretycznego (atrial natriuretic peptide – ANP) znane są również: mózgowy peptyd natriuretyczny (brain natriuretic peptide – BNP), peptyd natriuretyczny typu C (C-type natriuretic peptide – CNP) oraz DNP (D-type natriuretic peptide), czyli peptyd natriuretyczny typu D, wyizolowany po raz pierwszy z jadu węża (tab. I) (1, 2, 3, 4).

Przedsionkowy peptyd natriuretyczny jest syntetyzowany, magazynowany oraz uwalniany przez kardiomiocyty ścian przedsionków. W mniejszej ilości jest on również syntetyzowany w komorach serca oraz w mózgu. ANP jest magazynowany wewnątrz komórki jako...