Torbiel (łac. cystis) to patologiczna przestrzeń w obrębie organizmu, składająca się z jednej lub większej liczby komór wypełnionych płynem albo galaretowatą zawartością. Torbiele wątrobowe są wyścielone śródbłonkiem i wypełnione płynem. Aktywność śródbłonka jest odpowiedzialna za rozrost i zwiększenie objętości cyst. Celem niniejszego artykułu jest opisanie przypadku drenażu i alkoholizacji cysty pod kontrolą USG.

Torbiele wątrobowe wykrywa się zwykle przypadkowo podczas badania ultrasonograficznego jamy brzusznej. Przy dużych torbielach, które na skutek swojego wzrostu powodują zanik miąższu narządu, mogą pojawić się objawy kliniczne związane z niewydolnością wątroby. Typowe torbiele wątroby mają cienkie, wyraźnie zaznaczone ściany o bezechogennym wnętrzu. Mają kształt kulisty, charakterystyczny dla cyst pojedynczych, lub wielojamisty, typowy dla struktur wielotorbielowatych. Torbiele mogą znajdować się w obrębie miąższu wątroby lub wywodzić się z dróg żółciowych. Nieznana jest do końca etiologia ich powstawania. Większość autorów kładzie nacisk na przyczyny genetyczne oraz metaboliczne.

W poniższym artykule chcielibyśmy przedstawić metodę niszczenia torbieli poprzez jej denaturację, wykonaną w czasie przezskórnej biopsji cienkoigłowej pod kontrolą USG, jako alternatywę dla chirurgicznego usunięcia całej cysty łącznie z częścią płata wątrobowego.

Opis przypadku

Do lecznicy zgłosiła się właścicielka ze sterylizowaną kotką w wieku 12 lat, informując, że kotka wykazuje niechęć do poruszania się, jest ospała i od ponad dwóch miesięcy chudnie.