ŚWIĄTECZNA DARMOWA DOSTAWA od 20 grudnia do 8 stycznia! Zamówienia złożone w tym okresie wyślemy od 2 stycznia 2025. Przejdź do sklepu >
Małe zwierzęta
Otyłość kotów jako istotny czynnik ryzyka w rozwoju chorób ogólnych
prof. dr hab. Roman Lechowski
Nadwaga i otyłość wśród kotów stają się coraz powszechniejsze w wielu krajach, o czym może świadczyć zwiększająca się liczba zwierząt zgłaszanych z tym problemem do lecznic weterynaryjnych (German, 2006; Zoran, 2009; Sallander i wsp., 2012). Informacje podawane w literaturze wskazują, że 53% kotów w USA ma nadwagę lub jest otyłych (de Godoy, 2013).
Summary
Obesity in cats as a risk factor of disease development
Obesity is the most common unhealthy nutritional condition seen in cats. This article reviews obesity-associated health risks, which include diabetes mellitus, lameness, non-allergic skin disease, feline lower urinary tract disease and idiopathic hepatic lipidosis. The relationship between obesity and general diseases in cats in Poland is presented according to the epidemiological report “Veterinarians against obesity in companion animals”.
Key words: cat, obesity, diseases, risk factors, epidemiology
Robertson (1999) po przebadaniu populacji 644 zwierząt wykazał, że w Australii właściciele postrzegali 19% swoich zwierząt jako otyłe lub z nadwagą. Badania Courcier i wsp. (2010), przeprowadzone w Szkocji w 2008 roku wśród 118 właścicieli, wykazały, że nadwaga/otyłość występuje u 39% kotów, a za główne czynniki ryzyka uznano częstotliwość posiłków i sterylizację/kastrację. Kolejne badania cytowanego autora (Courcier i wsp., 2012), przeprowadzone w Wielkiej Brytanii, obejmujące 3227 kotów w 47 praktykach weterynaryjnych, wskazały, że nadwaga/otyłość występowała u 11,5% kotów. Wykazano, że głównymi czynnikami ryzyka nadwagi/otyłości były kastracja/sterylizacja oraz wiek (> 7 lat). Nie stwierdzono, aby w przypadku nadwagi/otyłości rasa kota odgrywała istotną rolę. Badanie populacyjne przeprowadzone w Polsce w 2009 roku, obejmujące 674 koty z różnych środowisk, wskazało, że otyłość występowała u 13% osobników, a nadwaga u 29%. Średni wiek otyłego kota wynosił 7 lat (Ostaszewski i wsp., 2009).
Cave i wsp. (2012), badając dynamikę rozwoju otyłości i czynników jej ryzyka w Nowej Zelandii, wskazali, że między 1993 a 2007 rokiem procent kotów z nadwagą i otyłych nie zmienił się znacząco i wynosił w 1993 roku 26%, a w 2007 roku – 27%. Autorzy podali w wątpliwość wpływ sposobu żywienia na powstawanie nadwagi/otyłości, zasugerowali natomiast fakt, że właściciele nie dostrzegali problemu rozwoju otyłości u swoich zwierząt (niedoszacowanie masy ciała), a tym samym nie reagowali odpowiednio wcześnie.
Podobne obserwacje wcześniej poczynili Allan i wsp. (2000). Badania przeprowadzone przez Corbee (2014) wśród kotów na wystawach, obejmujące 22 rasy (łącznie 268 osobników), wskazały, że 45,5% kotów miało indeks masy ciała > 5 w 9-punktowej skali, ...