Małe zwierzęta
Inwazje bardzo rzadko występujące – wrzęchowica – przypadek zarażenia Linguatula serrata u psa
dr n. wet. Maciej Klockiewicz1
lek. wet. Paweł Zahorodny2
dr n. wet. Paweł Górski1
dr Justyna Bartosik1
Wrzęchowicę, czyli inwazję wrzęch u psów, powodują krwiopijne pasożyty należące do typu Pentastomida. Przedstawiane są jako pasożyty „enigmatyczne” z uwagi na ich nietypowy wygląd i skomplikowany, a zarazem nierozpoznany we wszystkich szczegółach cykl życiowy.
SUMMARY
Very rare infections: tongue-worm infection – a case of Linguatula serrata infection in a dog
Linguatulosis is a very rare parasitic infection that, in our region, affects mostly dogs as a definitive host. Adult tongue worms invade the upper respiratory tract: e.g. nasal cavity and sinuses. Pets contract infection by ingestion of nymphs present in prey such as small rodents. Humans are at risk of being an intermediate as well as definitive host after ingestion of eggs or nymphs (in the viscera of an intermediate host), respectively. A case of this extremely rare invasion is described in a 4-month-old Havanese puppy. The tongue worm was seen occasionally when the dog sneezed and blew out the worm. No more specimens were found in the nostrils and the puppy returned to normal health. Spot-on moxidectin was given prophylactically.
Key words: Linguatula serrata, dog, zoonosis
Wrzęchy od lat sprawiają dużo kłopotów systematykom, a ich miejsce wśród bezkręgowców było przedmiotem dyskusji i sporów. Pierwotnie zaliczano je do dawnego typu obleńców lub pierścienic. Później przez wiele lat umieszczano je w osobnym typie Pentastomida (Jura, 1996). Dzięki pogłębionym badaniom morfologicznym, embriologicznym i przede wszystkim molekularnym zdecydowano o umieszczeniu tej grupy zwierząt jako podgromady w gromadzie Maxillopoda, którą zakwalifikowano do skorupiaków w typie stawonogów. W gromadzie Maxillopoda znalazły się również splewki i widłonogi, a więc grupy zwierząt bezkręgowych, które morfologicznie w niczym nie przypominają wrzęch. Pasożyty te wykazują cechy zarówno pierścienic, jak i stawonogów, a także cechy specyficzne tylko dla nich. Obecnie naukowcy przychylają się do koncepcji traktowania wrzęch jako osobnego typu w obrębie królestwa zwierząt (Almeida i wsp., 2008; Oluwasina i wsp., 2014; Nematollahi i wsp., 2015). Opisuje się je również jako organizmy świata zwierzęcego łączące w sobie cechy pierścienic (Annelidae) i stawonogów (Arthropoda).
Spośród ponad 100 znanych gatunków praktyczne znaczenie w medycynie człowieka i medycynie weterynaryjnej mają przedstawiciele rodzajów Linguatula (przede wszystkim L. serrata) z rodziny Linguatulidae oraz Armillifer (głównie A. armillatus i A. gra...
