Kluczem do bezpiecznego znieczulenia pacjenta z zaburzeniami endokrynologicznymi jest wiedza, w jaki sposób dana choroba wpływa na funkcjonowanie organizmu, i na tej podstawie dobranie odpowiedniego schematu znieczulenia. Daje to możliwość przygotowania się, a tym samym zapobiegania najczęstszym powikłaniom, takim jak np. hipotermia, hipotensja, bradykardia czy hipowentylacja.

Znieczulenie pacjenta z ustabilizowaną chorobą endokrynologiczną jest zazwyczaj bezpieczne i wymaga jedynie kontroli podstawowych parametrów życiowych oraz odpowiedniego postępowania przeciwbólowego. Rodzaj znieczulenia zależy zaś od wielu czynników, między innymi charakteru operacji i jej inwazyjności, czasu trwania, stanu zdrowia pacjenta, możliwości wystąpienia powikłań i sposobów ich leczenia. Pacjenci endokrynologiczni często wymagają wnikliwej i czasem długotrwałej opieki pooperacyjnej w celu stabilizacji zaburzeń hormonalnych.

Znieczulenie pacjenta z niedoczynnością tarczycy

Niedoczynność tarczycy, wywołana niewystarczającą produkcją tyroksyny, jest jedną z częściej spotykanych chorób u starszych psów, choć może wystąpić w każdym wieku. W mniej więcej 95% przypadków spowodowana jest pierwotnym zaburzeniem gruczołu tarczowego, prowadzącym w konsekwencji do zaniku pęcherzyków tarczycy. Hipotyreoza może być również efektem ubocznym leczenia radioaktywnym izotopem jodu lub następstwem chirurgicznego zabiegu obustronnego wycięcia tarczycy (tyroidektomii).

Hormony tarczycy wpływają na funkcjonowanie niemal wszystkich tkanek organizmu. Ich niedobór prowadzi do spadku tempa przemiany materii, powodując spowolnienie procesów metabolicznych i wytwarzania ciepła. Główne objawy kliniczne obejmują postępuj...

Pacjenci z niedoczynnością tarczycy trafiający na planowany zabieg chirurgiczny są zazwyczaj wcześniej ustabilizowani przez lekarza internistę (co jak wiadomo wymaga czasu – około 4-6 tygodni), a znieczulenie na ogół nie przysparza większych kłopo...