BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Małe zwierzęta
Rozpoznawanie wybranych chorób skóry okolicy pach i pachwin u psów. Cz. I
dr hab. Iwona Taszkun
lek. wet. Grzegorz Kalisz
U psów zmiany skórne ograniczone tylko do okolicy pach i pachwin spotykane są rzadko. Są to wielofałdowe zapalenia skóry bakteryjne i drożdżakowe, ropne głębokie zapalenie skóry pach i pachwin oraz rogowacenie ciemne. Zmiany w tej okolicy ciała współwystępują najczęściej ze zmianami w innych okolicach, takich jak głowa, brzuch oraz dalsze odcinki kończyn. W części I artykułu przedstawimy zasady rozpoznawania wielofałdowego zapalenia skóry, ropnych zapaleń, rogowacenia ciemnego, malasezjozy i jałowego neutrofilowego zapalenia skóry.
SUMMARY
Identification of selected skin diseases of axillae and groins in dogs. Part 1
In dogs, skin lesions limited only to the axillary and groin area are rare. Generally, these comprise bacterial and yeast skin fold dermatitis, bacterial dermatitis and acanthosis nigricans. Most changes in these areas of the body co-occur with lesions in other areas, especially of the head, abdomen and distal parts of the limbs. Part 1 of the article presents the principles of diagnosis of skin fold dermatitis, bacterial infections, acanthosis nigricans, Malassezia dermatitis and sterile neutrophilic dermatitis.
Key words: skin lesions, axillae, groins, canine dermatology
Wstęp
Podobnie jak na innych obszarach ciała, skóra pach i pachwin pełni funkcję bariery ochronnej i obronnej organizmu (1). Bierze udział w procesie termoregulacji i przemianie wodnej, uczestniczy w procesach odpornościowych, percepcji bodźców, a także w czynnościach wydzielniczych, barwnikotwórczych (melanocyty), resorpcyjnych oraz w gospodarce mineralno-witaminowej (1, 2, 13). Jej wierzchnia warstwa – naskórek – wykazuje zdolność do ciągłej odnowy, co przyczynia się do usuwania z powierzchni skóry czynników szkodliwych (1). Komórki naskórka nieustannie się dzielą i sukcesywnie przesuwają na zewnątrz od warstwy podstawnej w kierunku warstwy rogowej, a różnicując się i dojrzewając, zmieniają swój kształt, budowę i właściwości w przebiegu nietypowej apoptozy (3).
Na powierzchni warstwy rogowej zdrowego naskórka występuje warstwa hydrolipidowa, będąca mieszaniną wody, naturalnego czynnika nawilżającego (natural moisturizing factor, NMF), łoju i potu. Pokrywa ona naskórek, tworząc na jego powierzchni lipidową warstwę ochronną (stąd zwyczajowa nazwa „film skórny”, „płaszcz hydrolipidowy”), wykazującą właściwości nawilżające i natłuszczające. Prawidłowo funkcjonujący „film skórny” staje się elementem czynnościowym chroniącym skórę przed utratą wody i wpływem niekorzystnych czynników fizycznych, chemicznych oraz mikrobiologicznych (4, 5, 6). Opisane powyżej elementy strukturalne i czynnościowe naskórka, a szczególnie warstwa rogowa i pokrywająca ją warstwa hydrolipidowa, określane są mianem bariery ochronnej lub bariery naskórkowej. Jej obecność ma duże znaczenie dla utrzymania właściwego pH, uwodnienia skóry i wchłaniania innych substancji, gdyż odpowiada ona za bierny i czynny transport przeznaskórkowy (7, 8, 9).