Zapalenie dolnych dróg moczowych kotów (FLUTD, Feline Lower Urinary Tract Disease), zwane też syndromem urologicznym kotów, to grupa chorób o podobnych objawach klinicznych, jednak o wieloczynnikowej etiologii. Występowanie FLUTD wśród populacji predysponowanej jest dość częste i ocenia się, że jest przyczyną około 10% wizyt z kotem u lekarza weterynarii.

Diagnostyka FLUTD może nastręczać wiele problemów ze względu na różnorodną i złożoną etiologię choroby, dlatego do każdego przypadku należy podejść z należytą skrupulatnością. Podstawową zasadą jest przeprowadzenie obszernego wywiadu klinicznego oraz dokładnego badania klinicznego kota. Zalecane jest wykonanie podstawowych badań krwi i moczu. Istotne jest, aby badanie moczu rozszerzyć o badanie osadu oraz posiew bakteriologiczny. Kolejnym krokiem jest diagnostyka obrazowa układu moczowego, obejmująca badanie RTG oraz USG jamy brzusznej, ze szczególnym uwzględnieniem pęcherza moczowego.

Po postawieniu diagnozy należy wprowadzić odpowiednie postępowanie lecznicze, które zależy oczywiście od rodzaju i przyczyny problemu. W większości przypadków konieczna jest antybiotykoterapia oparta na wyniku posiewu z moczu oraz zastosowanie leków przeciwbólowych i(lub) rozkurczowych. W zależności od stanu pacjenta i stwierdzenia obecności kamieni moczowych lekarz weterynarii podejmuje stosowne decyzje, łącznie z interwencją chirurgiczną w niektórych przypadkach.

Ogólne zalecenia u kotów z FLUTD obejmują zmianę nawyków i postępowania opiekuna, m.in. zwiększenie spożycia wody przez kota, co często łączy się ze zmianą sposobu karmienia i pojenia zwierzęcia. Wprowadzenie odpowiedniej diety weterynaryjnej ma na celu ochronę dróg moczowych kota, głównie poprzez modyfikację wysycenia moczu, a także zmniejszenie reakcji na stres.