Choroby dróg żółciowych oraz pęcherzyka żółciowego u kotów obserwuje się rzadziej niż choroby miąższu wątroby. Zwykle występują w wyniku zapalenia wątroby i dróg żółciowych (5). Nieprawidłowe żywienie oraz brak odpowiedniej profilaktyki przeciwpasożytniczej i regularnych wizyt u lekarzy weterynarii, w szczególności w przypadku starszych pacjentów, wciąż są istotnym problemem wpływającym na zdrowie tych zwierząt.

Choroby wątroby bądź dróg żółciowych są niełatwe do rozpoznania. Ich diagnostyka związana jest z przeprowadzeniem wielu dodatkowych badań, często kosztownych dla właścicieli zwierząt. Mało swoiste objawy kliniczne zwykle nie wystarczają do postawienia diagnozy, dlatego należy wykonać co najmniej badanie morfologiczne oraz biochemiczne krwi, a często także badanie moczu, kału, badanie USG albo zdjęcia RTG.

Przypadek kotki Ziutki, opisany w poniższym artykule odzwierciedla problematykę diagnostyki chorób dróg żółciowych oraz trudności wynikające ze zbyt późnej reakcji właścicieli na zły stan zdrowia zwierzęcia.

Opis przypadku

Do gabinetu weterynaryjnego trafiła 17-letnia, niewychodząca na zewnątrz, wysterylizowana kotka Ziutka. Właścicielkę zaniepokoiło to, że od kilku dni kotka nie przyjmuje pokarmów i płynów, często wymiotuje, jest apatyczna i osłabiona. Podczas wywiadu okazało się również, że kotka od kilku lat nie była szczepiona ani odrobaczana.

W badaniu klinicznym stwierdzono odwodnienie silnego stopnia (ubytek z organizmu około 10-11% wody). Zwierzę było wychudzone, miało zapadnięte gałki oczne, źrenice rozszerzone, niereagujące na bodziec świetlny. Dodatkowo błony śluzowe oraz skóra były mocno zażółcone. Węzły chłonne nie były powiększone, brzuch był miękki i niebolesny, chociaż w jelitach wyczuwalne były twarde masy kałowe.