Wraz z upowszechnianiem się wiedzy na temat stomatologii weterynaryjnej u zwierząt towarzyszących coraz częściej rozpoznaje się choroby jamy ustnej, przez co wykonuje się zdecydowanie więcej zabiegów stomatologicznych. Jednocześnie wzrasta stopień ich zaawansowania. W związku z tym, że niejednokrotnie są to zabiegi długie, anestezjolog musi stanąć przed wyzwaniem zapewnienia pacjentowi stomatologicznemu bezpieczeństwa oraz odpowiedniej analgezji. Jednym z kluczowych zagadnień optymalnego i bezpiecznego znieczulenia jest monitoring. W przypadku tego typu pacjenta wymaga on jednak specyficznych modyfikacji, które z jednej strony zapewniają kontrolę nad stanem pacjenta, a z drugiej nie utrudniają pracy operatora.

Monitoring pacjenta stomatologicznego w zasadzie nie różni się od tego przy standardowych procedurach chirurgicznych. Oznacza to, że nie zmienia się samo podejście do znieczulenia ogólnego, ale trzeba pamiętać, że pacjent stomatologiczny jest często w podeszłym wieku i cierpi na różne choroby układowe, które należy mieć na uwadze przy klasyfikacji do zabiegu oraz podczas trwania niejednokrotnie dość długiego znieczulenia. Pewne ograniczenie może stanowić ułożenie pacjenta (z reguły mostkowe lub boczne), które (także przez pozycję operatora) utrudnia anestezjologowi dostęp do głowy zwierzęcia i ocenę m.in. pozycji gałek ocznych i wyglądu błon śluzowych jamy ustnej, czyli elementarne metody kontroli głębokości znieczulenia. Kolejnym istotnym problemem jest śródzabiegowa hipotermia, której sprzyja praca przy otwartej jamie ustnej zwierzęcia oraz używanie dużej ilości wody do chłodzenia urządzeń stomatologicznych. Należy także wziąć pod uwagę możliwe błędy w wynikach takich badań jak EKG, wynikające z drżenia przyrządów stomatologicznych. W niniejszym artykule przybliżone zostaną podstawowe zasady monitoringu, które musimy uwzględnić u tego typu pacjenta. Oprócz wszystkich wymienionych tu metod monitoringu anestezjologicznego nie wolno zapominać o wyważonej analgezji – w stomatologii weterynaryjnej standardem są obecnie znieczulenia miejscowe – lecz nie jest to tematem niniejszego artykułu.

Uszczelnienie dróg oddechowych i ułożenie pacjenta

Kiedy wykonuje się zabiegi w jamie ustnej, niezwykle istotne jest zabezpieczenie dróg oddechowych przed aspiracją płynu, tkanek i kamienia nazębnego, co może być przyczyną zachłystowego zapalenia płuc. Każdy pacjent musi mieć założoną rurkę intuba...

Przy przeglądowych (kontrolnych) zdjęciach RTG wewnątrzustnych w premedykacji intubacja nie zawsze jest wymagana. Zdjęcia kontrolne bez intubacji skracają całkowity czas zabiegu i pozostawania zwierzęcia w znieczuleniu. Dodatkową zaletą jest szans...