Nowotwory pęcherza moczowego stanowią około 1% wszystkich nowotworów występujących u psów i około 2% wszystkich nowotworów złośliwych, które są rozpoznawane u tego gatunku zwierząt. Większość nowotworów pęcherza moczowego występuje u psów w wieku powyżej ośmiu lat. Do zmian nowotworowych w pęcherzu moczowym bardziej predysponowane są samice, w szczególności wysterylizowane. Rasami predysponowanymi do nowotworów pęcherza moczowego są: airedale terriery, teriery szkockie, owczarki szetlandzkie, owczarki szkockie collie i beagle (3, 9-11).

Większość nowotworów pęcherza moczowego to guzy pierwotne (około 80%) pochodzenia nabłonkowego. Ponadto 80% tego typu nowotworów ma charakter złośliwy i ponad 50% z nich daje przerzuty (najczęściej do okolicznych węzłów chłonnych, płuc, wątroby, śledziony oraz kości). W przypadkach nowotworów pęcherza moczowego u psów rokowanie uzależnione jest od rodzaju guza, lokalizacji zmiany, stopnia nacieczenia ściany pęcherza oraz występowania przerzutów (4, 5, 13, 15). Najczęstszymi nowotworami złośliwymi pochodzenia nabłonkowego w pęcherzu moczowym są raki z nabłonka przejściowego (transitional cell carcinoma – TCC), stanowiące 75-90% wszystkich guzów występujących w pęcherzu moczowym, gruczolakoraki oraz słabo zróżnicowane raki. Natomiast łagodnymi zmianami rozrostowymi w pęcherzu są brodawczaki z nabłonka przejściowego, włókniaki i mięśniaki gładkokomórkowe (4, 9, 11, 13).

Rozpoznawanie zmian rozrostowych błony śluzowej pęcherza moczowego u psów opiera się głównie na badaniu endoskopowym wraz z pobraniem wycinków błony śluzowej i ich oceną histopatologiczną. W przypadku braku możliwości wykonania biopsji cennym uzupełnieniem diagnostyki jest ocena obecności antygenu nowotworowego pęcherza moczowego w próbce moczu (1, 2).