Dermatopatie niedokrwienne to grupa chorób o charakterze naczyniowym (waskulopatie), które mają wspólny obraz kliniczny oraz histopatologiczny pomimo różnych przyczyn pierwotnych (1). Bez względu na przyczynę proces immunologiczny obejmuje ścianę naczyń krwionośnych (2). Następstwem tego są jednocześnie występujące mikrokrwotoki (3) oraz zanik okolicznych tkanek (1). Dermatopatie niedokrwienne objawiają się rumieniem, łuskami, strupami, nadżerkami, owrzodzeniami i zmianami pigmentacyjnymi. Zmiany mogą dotyczyć skóry okolicy twarzowej, palców, łożysk pazurów, koniuszka ogona, krawędzi wyniosłości kostnych lub dowolnej kombinacji tych obszarów.

Wstęp

Zapalenie obejmuje głównie ściany naczyń krwionośnych. Waskulopatia odnosi się do zmian tkankowych powstałych na skutek słabego przepływu krwi i niedokrwienia bez cech stanu zapalnego. Wyżej wymienione zaburzenia prowadzą do łysienia, ścieńczenia skóry, nadmiernego rogowacenia oraz powstania łusek. Ponadto ścieńczona skóra może być łatwo uszkodzona przez urazy. W przypadkach przewlekłych niedotlenienie skutkuje powstaniem blizn i zmianami pigmentacyjnymi.

Klasyfikacja dermatopatii na tle niedokrwiennym (3)

1. Rodzinne zapalenie skórno-mięśniowe (canine familial dermatomyositis – DM)

2. Choroba podobna do rodzinnego zapalenia skórno-mięśniowego (dermatomyositis-like disease – DM-like)

3. Rodzinna waskulopatia skórna u owczarków niemieckich, jack russell terrierów i terierów szkockich

4. Zapalenie naczyń po szczepieniu przeciwko wściekliźnie (post-rabies vaccination vasculitis)

5. Uogólniona poszczepienna dermatopatia niedokrwienna (generalised vaccine-induced ischemic dermatopathy – GVIID)

6. Uogólniona idiopatyczna dermatopatia niedokrwienna (generalised idiopathic ischemic dermatopathy – GIID).

Etiologia i patogeneza

Etiologia dermatopatii niedokrwiennych nie jest jeszcze dokładnie poznana (1, 12). Wieloogniskowe, immunologiczne uszkodzenie naczyń krwionośnych prawdopodobnie powoduje niedokrwienne uszkodzenie skóry i innych narządów. Upośledzone ukrwienie oraz wtórne niedotlenienie skóry doprowadza do zaniku mieszków włosowych i wystąpienia innych zmian na tle niedokrwiennym (3).

W przypadku zapalenia skórno-mięśniowego u ludzi podejrzewa się etiologię autoimmunologiczną, wirusologiczną lub predyspozycje dziedziczne. Uważa się, że pewną rolę mogą odgrywać czynniki środowiskowe. Podejrzewa się, że podobne czynniki inicjują wystąpienie tego typu chorób również u psów.

Zapalenie naczyń po szczepieniu przeciwko wściekliźnie jest prawdopodobnie spowodowane nadmierną reakcją immunologiczną na antygen wścieklizny. Za pomocą testów immunofluorescencyjnych można udokumentować obecność antygenu wścieklizny w ścianach...