Enteropatie to przewlekłe choroby jelit o złożonej etiopatogenezie, która wynika z pierwotnego zaburzenia odporności zwierzęcia, dysfunkcji bariery nabłonka jelitowego albo zmiany składu autologicznej mikrobioty jelit. Zasadniczym postępowaniem żywieniowym jest wprowadzenie niskotłuszczowej karmy dietetycznej o wysokiej strawności, z jednym rodzajem białka pochodzenia zwierzęcego lub białkiem hydrolizowanym („antigen restricted protein”). Dietę zawsze należy dobierać osobniczo. Niezależnie od wprowadzanej diety zaleca się preparaty wspierające mikrobiotę jelit oraz odporność.

Przewlekła choroba zapalna jelit (CIE – Chronic Inflammatory Enteropathy) to zbiorcza nazwa grupy przewlekłych zapaleń przewodu pokarmowego. W zależności od odpowiedzi na rodzaj leczenia można wyróżnić enteropatię reagującą na dietę (Food-Responsive Enteropathy, FRE), reagującą na antybiotyki (Antimicrobial-Responsive Enteropathy, ARE), reagującą na leki immunosupresyjne (Immunosuppressant-Responsive Enteropathy, IRE) oraz niereagującą na żaden rodzaj terapii (Non-Responsive Enteropathy, NRE) (22). IRE, zwana również chorobą zapalną jelit (Inflammatory Bowel Diseases, IBD), określana była wcześniej jako choroba reagująca na steroidy (Steroid-Responsive Disease, SRD) (16, 17). Podgrupę enteropatii stanowi także enteropatia białkogubna PLE (Protein Loosing Enteropathy), która ze względu na stałą utratę białka przez przewód pokarmowy jest klasyfikowana jako ciężka choroba z ostrożnym rokowaniem (12). Obecnie postać PLE odpowiadająca na dietę jest określana jako enteropatia białkogubna reagująca na dietę – FR-PLE (Food Responsive Protein Loosing Enteropathy) (8, 26).

Etiopatogeneza enteropatii jest złożona i nie do końca wyjaśniona, choć uważa się, że kluczowym czynnikiem inicjującym jest dysregulacja immunologiczna. Może ona wynikać z pierwotnego zaburzenia odporności zwierzęcia lub dysfunkcji bariery nabłonka jelitowego, jak również zmiany składu mikroflory jelit (14). Przykładowo za przyczynę FRE uważa się niepożądaną reakcję na pokarm (Adverse Food Reactions, AFRs), a w przypadku ARE – dysbakteriozę (SIBO, Small Intestinal Bacterial Overgrowth – nadmierny wzrost bakterii w jelicie cienkim) (11).

Enteropatie stanowią około 2% przypadków chorób przewodu pokarmowego psów. Mają charakter długo utrzymujących się lub nawracających biegunek i wymiotów, którym mogą towarzyszyć kruczenia i wzdęcia. W większości przypadków dochodzi do ujemnego bila...

Dieta jako sposób niefarmakologicznego podejścia terapeutycznego