Do kliniki weterynaryjnej przyjęto pacjenta, sześciomiesięcznego kota samca rasy europejskiej o masie ciała 4 kg. Kot nie był w stanie wstawać i chodzić na kończynach piersiowych. Tego samego dnia, około ośmiu godzin wcześniej, zwierzę przewróciło się.

W badaniu klinicznym temperatura ciała wynosiła 38°C, błony śluzowe były różowe, wilgotne. Nie stwierdzono patologicznych szmerów nad górnymi i dolnymi drogami oddechowymi, jama brzuszna w badaniu manualnym była miękka i niebolesna. Kot przyjmował pozycję leżącą. Czucie głębokie w kończynach piersiowych i miednicznych było zachowane. W pozycji stojącej kot był w stanie utrzymać się wyłącznie wtedy, gdy był podtrzymywany.