W poprzednim numerze „Magazynu Weterynaryjnego” pytaliśmy, jakie będzie najbardziej prawdopodobne rozpoznanie u sześciomiesięcznego kota samca rasy europejskiej, który nie był w stanie chodzić na kończynach piersiowych. Oto rozwiązanie zagadki wraz z komentarzem.

Prawidłowa odpowiedź to b) mnogie złamania patologiczne w przebiegu wtórnej nadczynności przytarczyc. Pierwotna nadczynność przytarczyc występuje u zwierząt rzadko, a u kotów jest szczególnie rzadka. Jej przyczyną jest najczęściej pierwotny gruczolak przytarczyc. Bardziej narażone są zwierzęta starsze, powyżej 8. roku życia. W tej postaci obserwuje się wzrost stężenia wapnia zjonizowanego i obniżenie stężenia fosforu. Równocześnie wzrasta aktywność fosfatazy zasadowej wskutek zwiększonej aktywności osteoblastów wywołanej zmniejszeniem masy kostnej. W postaci nerkowej wtórnej nadczynności przytarczyc, spowodowanej przewlekłą niewydolnością nerek, wydalanie fosforanów jest utrudnione, w wyniku czego wzrasta ich stężenie w surowicy. W tej postaci nadczynności przytarczyc stężenie fosforu w surowicy jest wysokie, a wapnia niskie lub w granicach normy. U opisanego pacjenta w badaniu stężenia wapnia zjonizowanego i fosforu nie występowały żadne zmiany. Także wiek i gatunek były nietypowe dla tej choroby.

Rachitis, czyli krzywica, to zaburzenie w mineralizacji kości, które jest następstwem niedoboru witaminy D, wapnia lub fosforu. Organiczny składnik kości nie ulega mineralizacji. Kość staje się miękka i może ulec wygięciu pod wpływem fizjologiczne...

Przyczyny osteodystrofii przerostowej (dawniej gnilec, scorbutus) nie są dokładnie poznane. W przeszłości za jej źródło uważano niedobór witaminy C, badania przeprowadzone u zwierząt i ludzi nie potwierdziły jednak tej teorii. Rozpoznawane przypad...