Pierwotne nowotwory kości u kotów są rzadko diagnozowaną jednostką chorobową. Występują z częstością około 4,9 przypadku na 10 000 kotów (1, 5-7), w większości u zwierząt starszych. Najczęściej spotykanym typem jest kostniakomięsak z lokalizacją w kościach długich kończyn miednicznych. Istnieje niewiele doniesień naukowych na temat występowania kostniakomięsaka miednicy u kotów. W artykule przedstawiono opis przypadku dwuletniego kota rasy rosyjski niebieski, u którego stwierdzono mięsaka guza kulszowego, z podejrzeniem kostniakomięsaka. Opis obejmuje objawy kliniczne, diagnostykę oraz postępowanie farmakologiczne.

Kostniakomięsaki u kotów

Nowotwór pierwotny kości jest rzadko diagnozowaną jednostką chorobową u kotów. Jeżeli jednak dochodzi do zmian o charakterze nowotworowym w szkielecie, to najczęściej rozpoznawanym typem jest kostniakomięsak (70-80% przypadków nowotworów kości) (3, 4, 6, 7). Grupą najbardziej narażoną są koty w wieku pomiędzy 9. a 12. rokiem życia (3, 4, 6, 7). Niemniej jednak istnieje również zgłoszony przypadek kostniakomięsaka u 3,5-miesięcznego kocięcia (4).

Kostniakomięsak jest złożony z nowotworowo zmienionych komórek mezenchymalnych o wrzecionowatym kształcie, wytwarzających osseinę (6). Wyróżniamy kostniakomięsaka wywodzącego się z jamy szpikowej, okostnowego, związanego ze złamaniem oraz pozaszkieletowego (6). Kostniakomięsak wywodzący się z jamy szpikowej częściej lokalizuje się w szkielecie obwodowym (68% przypadków) niż w szkielecie osiowym (3, 6). Biorąc pod uwagę sam szkielet kończyn, kostniakomięsak częściej atakuje kończyny miedniczne niż piersiowe (3, 6). Najczęstsze lokalizacje to dalsza nasada kości udowej, bliższa nasada kości piszczelowej oraz paliczki (6).