W artykule omówiono przyczyny, rozpoznawanie i możliwości leczenia tej często występującej choroby koni sportowych.

Zespół bliższego przyczepu mięśnia międzykostnego (PSD, ang. proximal suspensory desmopathy) jest często spotykanym problemem u wielu typów koni sportowych, a zwłaszcza u tych koni wyczynowych, które podczas pracy bardzo silnie obciążają kończyny miedniczne. Na wystąpienie tej choroby szczególnie narażone są konie ujeżdżeniowe, tzw. cutting horses (konie wykorzystywane podczas jednej z konkurencji w stylu western, polegającej na oddzielaniu jednej sztuki bydła od stada – przyp. red.) i skaczące przez przeszkody. U tych koni uszkodzenia często zdarzają się w bliższym odcinku mięśnia międzykostnego, a rozpoznanie i leczenie uszkodzeń w tym miejscu może być frustrujące zarówno dla lekarzy, jak i właścicieli koni.

Próbowano wielu różnych sposobów leczenia – od zapewnienia całkowitego odpoczynku do terapii falami uderzeniowymi oraz użycia medycyny regeneracyjnej poprzez iniekcje w miejsce uszkodzenia (sproszkowana macierz pozakomórkowa, autogenny szpik kostny, autogenne komórki macierzyste, osocze bogatopłytkowe i inne). Obecnie coraz częściej stosuje się inną metodę leczenia, opartą na znajomości anatomii i fizjologii bliższego przyczepu mięśnia międzykostnego w kończynie miednicznej. W metodzie tej łączy się fasciotomię bliższego przyczepu mięśnia międzykostnego i neurektomię gałęzi głębokiej nerwu podeszwowego bocznego.

Chociaż zabieg ten opisano po raz pierwszy w 2006 roku i rozwinięto do 2008 roku, obecnie staje się coraz bardziej popularny i umożliwia zapewnienie lepszego komfortu wielu chorym koniom. Wciąż jeszcze występują pewne istotne problemy związane z rozpoznawaniem zespołu chorobowego bliższego przyczepu mięśnia międzykostnego w kończynach miednicznych, odpowiednim doborem pacjentów i określeniem stadium choroby oraz rehabilitacją po zabiegu chirurgicznym. Należy jednak sądzić, że fasciotomia–neurektomia może być korzystnym rozwiązaniem i warto ją uwzględnić przy postępowaniu z uszkodzeniem przyczepu mięśnia międzykostnego w kończynie miednicznej.

Przypuszczalne przyczyny i zmiany patologiczne

Uszkodzenie bliższego przyczepu mięśnia międzykostnego następuje wtedy, gdy mięsień ten jest rozciągany poza jego fizjologiczne granice. Do uszkodzenia tego, wywołanego nadmiernym obciążeniem, przyczynia się wiele czynników, w tym nadwyprostność kończyny miednicznej, nawierzchnie złej jakości lub nierówne stawianie kończyn na okręgu, zmęczenie i inne zmiany patologiczne.