Odpowiedź

Prawidłowa odpowiedź brzmi: e) zespół skórno-naczyniówkowy, znany również jako zespół Vogt–Koyanagi–Harada (zespół VKH). W przebiegu tego zaburzenia dochodzi do wytwarzania autoprzeciwciał przeciwko melaninie i pokrewnym białkom, co jest przyczyną ziarniniakowego zapalenia naczyniówki oraz odbarwienia włosów i skóry, najczęściej w okolicy nosa, warg i powiek. Zmiany mogą również pojawić się na mosznie, wargach sromowych, opuszkach palcowych oraz w okolicy okołoodbytowej i w jamie ustnej. Rzadko występują owrzodzenia i strupy. W tym przypadku badanie cytologiczne strupowatych zmian wykazało, że autoimmunologiczne zapalenie było powikłane ciężkim wtórnym zakażeniem bakteryjnym. W badaniu histologicznym próbek skóry pobranych metodą biopsji zaobserwowano charakterystyczne dla zespołu VKF zmiany lichenoidalne w okolicy połączeń między naskórkiem a skórą właściwą, z naciekami zapalnymi złożonymi głównie z makrofagów oraz mniejszej liczby neutrofilów, limfocytów i komórek plazmatycznych.

Aby zapobiec ślepocie, należy jak najszybciej rozpocząć intensywne leczenie zapalenia naczyniówki. Wskazana jest również konsultacja okulistyczna. Zwierzęciu podaje się zwykle glikokortykosteroidowe krople do oczu, podspojówkowe iniekcje glikokortykosteroidów o przedłużonym działaniu oraz ogólnie leki immunosupresyjne, przeważnie prednizon z azatiopryną. Leki muszą być stosowane do końca życia zwierzęcia, w innym wypadku dochodzi do nawrotów. Rokowanie jest dobre lub ostrożne. W przypadku leczenia rozpoczętego zbyt późno lub niedostatecznie intensywnego, może dojść do jaskry, trwałej ślepoty lub obu zaburzeń jednocześnie.