Jaki sposób postępowania jest według pana metodą z wyboru w leczeniu atopii, gdy właściciele nie decydują się na testy alergiczne umożliwiające opracowanie preparatu odczulającego?

Badania serologiczne oraz testy śródskórne są wskazane, gdy właściciel pacjenta życzy sobie zastosowania immunoterapii swoistej w leczeniu atopowego zapalenia skóry. Ich wykonanie umożliwia określenie składu alergenowego preparatu odczulającego. Niektórzy uważają również, że testy alergiczne umożliwiają unikanie zidentyfikowanych w nich alergenów, co jednak często bywa trudne. Leczenie alergii środowiskowych nie musi zakładać immunoterapii swoistej. Co więcej, w wielu przypadkach nie jest ona najlepszym rozwiązaniem.

Leczenie zwierzęcia z atopowym zapaleniem skóry wymaga często kompleksowego podejścia. W skutecznym prowadzeniu pacjenta z atopią kluczowe jest zwalczenie wtórnych zakażeń bakteryjnych oraz drożdżakowych (Malassezia sp.). Konieczne jest również zapobieganie inwazji pcheł i wykluczenie obecności świerzbowca drążącego, nużycy i chejletielozy. Alergia środowiskowa może występować jednocześnie z alergią pokarmową. Z tego względu ważne jest wyeliminowanie ewentualnych niepożądanych reakcji pokarmowych z objawami skórnymi. Warto wspomnieć, że dostępne są specjalne testy w kierunku alergii pokarmowej. Z mojego doświadczenia wynika jednak, że wprowadzenie na próbę diety eliminacyjnej z nowym źródłem białka albo karmy komercyjnej z białkiem hydrolizowanym jest lepszym rozwiązaniem z punktu widzenia właściciela.

Cyklosporyna

Cyklosporyna jest bardzo skuteczna w leczeniu atopowego zapalenia skóry, niezależnie od tego, czy pacjent jest jednocześnie poddawany immunoterapii, czy też nie. Leczenie cyklosporyną jest metodą z wyboru, jeśli ze względu na niechęć do kontynuowania leczenia w postaci szczepionek przeciwalergicznych właściciel nie decyduje się na testy alergiczne.