Trzy choroby skóry opisane w tym artykule nie należą do zupełnej rzadkości, ale nie można o nich powiedzieć, że są to choroby pospolite, rozpoznawane codziennie w praktyce lekarza weterynarii. Powinno się traktować je jako całkowicie odrębną kategorię chorób. Umiejętność rozpoznania tych jednostek chorobowych uchroni nas przed popełnieniem błędów diagnostycznych.

Istnieje powiedzenie: „Kiedy słyszysz tętent kopyt, spodziewaj się koni, nie zebr”. Ale co, jeśli obróciwszy się za siebie, nie zobaczymy ani konia, ani zebry, lecz coś jeszcze innego – na przykład osła?

Zdaniem autora, takimi „osłami” wśród chorób dermatologicznych są: pęcherzyca liściasta, wapnica skóry i zespół wątrobowo-skórny. Chorób tych większość lekarzy weterynarii nie spotyka w swej praktyce na co dzień, co jednak nie oznacza, że należą one do zupełnej rzadkości. Istnieje zatem realne prawdopodobieństwo, że u przyjmowanego pacjenta będą występować objawy pęcherzycy, wapnicy lub zespołu wątrobowo-skórnego. Jeżeli rozpoznamy je jako jedną ze standardowych dermatoz lub przeciwnie – uznamy, że jest to jakaś niezwykle rzadka jednostka chorobowa, może okazać się, że popełniliśmy duży błąd.

Pęcherzyca liściasta

Pęcherzyca liściasta (ryc. 1) jest najczęściej występującą chorobą autoimmunologiczną u psów. Jest też najczęściej spotykana w codziennej praktyce klinicznej spośród trzech omawianych chorób.

Pęcherzyca liściasta dotyczy dwóch najbardziej zewnętrznych warstw naskórka. U większości pacjentów ma charakter idiopatyczny, choć może także stanowić reakcję polekową. Dobrze udokumentowane są przypadki pęcherzycy liściastej wywołanej przez metaflumizon. Podejrzewa się również, że pęcherzycę liściastą może spowodować cymetydyna oraz niektóre antybiotyki.

Zmiany skórne

Zmianami skórnymi charakterystycznymi dla pęcherzycy liściastej są krosty i miodowej barwy strupy. Krosty są bardzo duże i łatwo ulegają mechanicznym uszkodzeniom. Mogą powstać niezwykle szybko – czasami w czasie krótszym niż godzina. U większości pacjentów krosty lokalizują się na części twarzowej i tułowiu, mogą jednak pojawić się w każdym obszarze ciała. Niekiedy słabo widoczne krosty tworzą się w obrębie opuszek palcowych, lecz najpowszechniejszym objawem w tej lokalizacji anatomicznej jest pogrubienie i suchość opuszek oraz obecność strupów.