Konie
Zołzy – wykrywanie przewlekłych siewców zarazka
Kate L. Hepworth-Warren
Właściciele koni często obwiniają zwierzęta nowo wprowadzone do stada o pojawienie się w nim zołzów. Lekarze weterynarii, którzy we właściwy sposób przekazują wiedzę swoim klientom, mogą jednak zapobiec wystąpieniu masowych zachorowań.
Zołzy to zakaźna choroba górnych dróg oddechowych spowodowana zakażeniem przez Streptococcus equi subsp. equi, która może zrujnować nawet najlepiej zorganizowaną i prawidłowo prowadzoną stajnię. Towarzyszy jej silny ucisk na górne drogi oddechowe, którego przyczyną jest znaczne powiększenie węzłów chłonnych zagardłowych. Występuje głównie u młodych koni, ale może zaatakować zwierzęta w każdym wieku. Zakażenie to może utrzymywać się u przewlekłych siewców bez powodowania u nich klinicznych objawów choroby.
W przypadku pojawienia się zołzów nawet do 10% koni może być bezobjawowymi nosicielami.1 Przewlekli siewcy są często główną przyczyną nowych wybuchów choroby, gdy u koni rozwijają się objawy kliniczne zołzów, mimo że nie stwierdzono ich ekspozycji na zakażenie. Przewlekli siewcy mogą także utrudniać zwalczenie choroby w stadzie.1,2
Zołzy i siewstwo zarazka
Zołzy pojawiają się, gdy bakteria Streptococcus equi subsp. equi – Gram-dodatni tlenowy paciorkowiec – dostanie się do jamy ustnej lub nosa i wniknie do krypt migdałków. W ciągu kilku godzin od zasiedlenia bakterię można znaleźć w komórkach nabłonka błony śluzowej nosa. Wkrótce potem bakterie przemieszczają się do węzłów chłonnych podżuchwowych i zagardłowych. Na ogół w ciągu 3-14 dni od zakażenia pojawia się gorączka i posmutnienie, tworzą się też ropnie węzłów chłonnych. W większości przypadków obserwuje się powiększenie węzłów chłonnych, często z bolesnym zapaleniem gardła. Po upływie siedmiu dni do czterech tygodni od pojawienia się zakażenia ropnie zwykle pękają – na zewnątrz albo do wewnątrz – do worków powietrznych.
Sianie zarazka z wydzieliną z nosa zaczyna się 2-3 dni po pierwszych objawach gorączki i utrzymuje się przynajmniej przez 2-3 tygodnie po ustąpieniu objawów klinicznych, chociaż w niepowikłanych przypadkach może trwać nawet do sześciu tygodni. Wię...
