Borelioza (choroba z Lyme), powodowana przez krętki Borrelia burgdorferi, jest przenoszona przez ukąszenia kleszczy. Głównymi przenosicielami są kleszcze z rodzaju Ixodes, ale inne kleszcze także mogą przenosić chorobę.

W północno-wschodnich, środkowo-zachodnich i południowo-wschodnich stanach USA źródłem zakażenia najczęściej jest Ixodes scapularis. Z kolei na Zachodnim Wybrzeżu głównym winowajcą jest Ixodes pacificus.

Larwy kleszczy ulegają zakażeniu latem, podczas pierwszego żerowania na jeleniach i innych ssakach. Bakterie zimują w jelicie larwy. Uważa się, że przenoszenie bakterii u kleszczy jest głównie transstadialne, ale może zachodzić też transowarialnie. W pierwszym przypadku odbywa się od larwy do nimfy, a następnie do osobnika dorosłego, a w drugim od osobników dorosłych do jaj. Kleszcz zakażony B. burgdorferi atakuje wrażliwe zwierzę i wraz ze śliną wstrzykuje mu krętki do skóry. Do przeniesienia krętków dochodzi po 36-48 godzinach po przyczepieniu się kleszcza. Jest to ważne, gdy rozważamy zwalczanie kleszczy.

Zapobieganie narażeniu na kleszcze

Podstawowym elementem profilaktyki boreliozy jest zapobieganie ekspozycji wrażliwych zwierząt na ukąszenia kleszczy. Obejmuje ono częste sprawdzanie, czy na zwierzętach towarzyszących i ludziach nie są obecne kleszcze, a w razie ich znalezienia szybkie usuwanie pasożytów.

Kleszcze Ixodes nie przekraczają 3 mm i lubią bytować wśród opadniętych liści oraz resztek twardego drewna. Ważną rolę pełni zapobieganie występowaniu kleszczy na obszarach, gdzie często przebywają ludzie i zwierzęta towarzyszące. Obejmuje ono krótkie podkaszanie trawników, usuwanie martwych liści i odpadów roślinnych oraz stosowanie zrębków drzewnych lub ściółki w skrzynkach z roślinami. Na rynku dostępnych jest wiele produktów chemicznych, które mogą być stosowane do zwalczania kleszczy w środowisku.