14/03/2018
Grzybicze zapalenie jamy nosowej w obrazie tomograficznym charakteryzuje się znacznymi ubytkami małżowin nosowych z następowym wytwarzaniem się rozległych jam wypełnionych powietrzem (7, 9) (ryc. 7). Te właśnie jamy powodują przejaśnienia widoczne w obrazie rentgenowskim. Ponadto wewnątrz jamy nosowej widoczne są masy mające densyjność tkanki miękkiej. To, co łączy obydwa rodzaje zapalenia, to brak wyraźnych cech niszczenia przegrody nosowej, lemiesza i kości tworzących ściany jamy nosowej.
U zwierząt z nowotworem jamy nosowej obserwuje się obecność litej masy homogennej lub o mieszanej densyjności, z reguły o dużych rozmiarach. Stopień pochłaniania promieni X jest typowy dla tkanki litej i może być oznaczony podczas badania tomograficznego (ryc. 8). U tych pacjentów dochodzi do całkowitego niszczenia małżowin nosowych na dużym obszarze. Nowotwór ma zwykle charakter ekspansywny i prawie zawsze obejmuje obydwie jamy nosowe. Obserwuje się cechy niszczenia przegrody nosowej, lemiesza, kości nosowych oraz sitowych (ryc. 8), a nierzadko rozprzestrzenianie się procesu do sąsiednich tkanek.
Ryc. 8. Obraz tomografii komputerowej jamy nosowej psa w płaszczyźnie poprzecznej. Nowotwór jamy nosowej. Strzałka pokazuje bramkę pomiarową.
Ryc. 9. Obraz rezonansu magnetycznego jamy nosowej psa w płaszczyźnie czołowej. Obraz T2-zależny. Widoczna niejednolita masa wypełniająca całą jamę nosową.
Ryc. 10. Obraz rezonansu magnetycznego jamy nosowej psa w płaszczyźnie podłużnej. Obraz T1-zależny, po podaniu środka kontrastowego. Silnie wzmocniona masa naciekająca mózg.
Pojawiły się doniesienia o zastosowaniu tomografii rezonansu magnetycznego w rozpoznawaniu nowotworu jamy nosowej u psów (2, 6) oraz monitorowaniu wyników leczenia radiacyjnego (1). Trudno nie zgodzić się z opinią, że ta technika obrazowania jest doskonała szczególnie w przypadkach kiedy zmiany nowotworowe rozprzestrzeniają się do wnętrza jamy mózgowej (ryc. 9, 10). Ocena mózgowia w takich sytuacjach jest bardziej precyzyjna przy zastosowaniu MRI. Warto pamiętać, że w rozpoznawaniu zmian chorobowych zlokalizowanych tylko w jamie nosowej ważnym czynnikiem prognostycznym jest reakcja struktur kostnych zawartych w jamie nosowej i otaczających nos. Przy ocenie tkanki kostnej techniki opierające się na wykorzystaniu promieni X są najbardziej miarodajne. Porównując przydatność rezonansu magnetycznego z wynikami badań wykonanych tomografem komputerowym w obrazowaniu zmian zlokalizowanych tylko w jamie nosowej, Drees i wsp. uważają, że są to techniki porównywalne, jednak do oceny kostnej obudowy jamy nosowej badanie CT jest metodą z wyboru (3).
