Kręg połowiczy (hemivertebrae), zwany też półkręgiem lub kręgiem klinowym, to wrodzona wada rozwojowa kręgów o podłożu dziedzicznym. Występuje u buldogów francuskich, angielskich, mopsów, boston terrierów i dużo rzadziej u psów innych ras. U powyższych czterech ras prace hodowlane zmierzające do skrócenia głowy i ogona sprawiły, że uzyskano pożądaną sylwetkę ciała, ale odbyło się to kosztem deformacji kręgosłupa. Dokładny mechanizm genetyczny przekazywania wady nie został poznany, najprawdopodobniej jednak odbywa się to w sposób autosomalnie recesywny (4, 9, 18).

Kręg połowiczy to wada polegająca na niewłaściwym rozwoju i budowie kręgów. Występuje u ludzi i zwierząt. Prawa i lewa część rozwijającego się trzonu kręgu nie powiększają się równomiernie i nie łączą w jednolitą strukturę. Jedna z połówek kręgu staje się większa i szersza, prowadząc do asymetrii i tworząc rodzaj „klina”, którym wciska się pomiędzy sąsiadujące kręgi. W zależności od umiejscowienia w określonym odcinku kręgosłupa, wielkości oraz liczby istniejących zmian doprowadza, w mniejszym lub większym stopniu, do skrzywienia kręgosłupa i jego lordozy, kifozy albo skoliozy. Wadliwy kręgosłup zgina kanał rdzeniowy, prowadząc do ucisku rdzenia i zaburzeń w jego ukrwieniu. Skutkuje to występowaniem objawów klinicznych o różnym stopniu nasilenia, m.in. bolesności kręgosłupa, zaburzeń czucia, wzrostu napięcia mięśni grzbietu i kończyn, porażenia kończyn, zaburzeń w oddawaniu moczu oraz kału i innych. Wada ta może występować samodzielnie lub w połączeniu z innymi wrodzonymi wadami budowy kręgów, takimi jak blok kręgów, rozszczep kręgosłupa, kręgi przejściowe i kręg motyli (2, 3, 8, 9, 13, 15).