Choroby układu moczowego bydła to zagadnienie, które w praktyce klinicznej zwierząt gospodarskich jest niejednokrotnie pomijane. Jednostki chorobowe związane z tym układem bardzo często nie dają charakterystycznych objawów lub objawy są maskowane przez choroby bardziej charakterystyczne dla danego okresu fizjologicznego (zaburzenia metaboliczne, zapalenie wymienia, zapalenie macicy), co w dużym stopniu wpływa na trudności diagnostyczne. W niniejszym opracowaniu zostaną przedstawione główne nieprawidłowości dotyczące układu moczowego bydła, ich diagnostyka oraz leczenie.

Chorobom układu moczowego zarówno cieląt, jak i bydła dorosłego poświęca się znacznie mniej uwagi, niż ma to miejsce w przypadku innych gatunków zwierząt. Wynika to między innymi z faktu, że w przypadku jednostek chorobowych dotyczących tego układu objawy są często mało swoiste, a wiedza z tej dziedziny jest bardzo ograniczona. Należy pamiętać, że w ciągu pierwszych dni życia pępek cielęcia jest narażony na zanieczyszczenia ze środowiska zewnętrznego i stanowi główne miejsce wnikania drobnoustrojów do organizmu (Żarczyńska i wsp., 2011). Infekcja może przejść z moczownika do pęcherza moczowego i za pośrednictwem moczowodów do nerek. U krów ważną bramę wnikania drobnoustrojów do układu moczowego stanowi pochwa. Różne czynniki uszkadzające błonę śluzową w dolnej części układu moczowego, między innymi choroby po porodzie czy cewnikowanie, mogą predysponować do zapalenia pęcherza i odmiedniczkowego zapalenia nerek (Yeruham i wsp., 2006).

W celu rozpoznania chorób układu moczowego bydła często oprócz wywiadu i badania klinicznego konieczne może okazać się wykonanie badań dodatkowych, takich jak badanie moczu (ogólne – na obecność składników patologicznych, badanie osadu, badanie ba...

Aby uzyskać miarodajny wynik badania moczu, pobrany mocz powinien być jak najszybciej poddany analizie, najlepiej w ciągu 30 minut. Jeśli nie jest to możliwe, próbkę należy przechowywać w warunkach chłodniczych, nie dłużej jednak niż 12 godzin. Sc...